شک در رافع

[ویکی فقه] ــ شک در رافع یک اصطلاح اصول ی است و به معنی شک در رفع یک شی مستمر است. ــ شک در رافع به شک در حدوث رافع برای شیء دارای قابلیت بقا اطلاق می شود.
ــ شک در رافع، مقابل شک در مقتضی بوده و عبارت است از شک در بقای چیزی که قابلیت بقا را دارد به واسطه شک در وجود یافتن یا پیدایش مانعی که برای از بین بردن قابلیت بقا توانایی دارد (شک در وجود رافع) یا شک در وصف مانعیت امری که موجود شده ( شک در رافعیت موجود ). ــ شک در رافع در برابر شک در مقتضی عبارت است از شک در بقای چیزی به سبب شک در پیدایش شیئی که مانع استمرار آن است، مانند شک در وضو به جهت شک در خروج باد معده.
مثال
شک در وجود رافع، مانند این که بین دو نفر در گذشته علقه زوجیت وجود داشته است، ولی اکنون شک به وجود می آید که طلاقی صورت گرفته یا نه، که اگر طلاق اتفاق افتاده باشد، توانایی از بین بردن علقه زوجیت را دارد.شک در رافعیت موجود، مثل آن که، شخصی وضو می گیرد و سپس رطوبتی به نام مذی از او خارج می شود، آن گاه شک می کند که آیا این رطوبت از نظر شرعی رافع وضو است یا خیر؛ بنابراین، شک در رافعیت امر موجود برای وضو دارد.
محل بحث شک در رافع
از عنوان یاد شده در اصول فقه، بحث استصحاب سخن گفته اند.
اقسام شک در رافع
...

[ویکی فقه] شک در رافع (اصول).
...