شپر

لغت نامه دهخدا

شپر. [ ش َپ ْ پ َ ] ( سریانی ، ص ) خوب و نیک. ( ناظم الاطباء ). به لغت سریانی به معنی خوب و نیکوست که به عربی حسن خوانند. ( از انجمن آرا ) ( برهان ). || ( اِخ ) مصحّف شبر. نام حسن بن علی علیهماالسلام بود. ( انجمن آرا ). رجوع به شبر شود.

فرهنگ فارسی

خوب و نیک به لغت سریانی بمعنی خوب و نیکوست که بعربی حسن خوانند .

گویش مازنی

/shapar/ جنگل مخروبه & شاخه های خشک و نازک برای روشن کردن آتش - نهال گیاه

پیشنهاد کاربران

بپرس