شپاشاپ

لغت نامه دهخدا

شپاشاپ. [ ش َ ] ( اِصوت مرکب ) آواز و صدای پیکان تیر باشد که پی درپی درجایی بخورد. ( برهان ) ( ناظم الاطباء ). شپشاپ. شپ شپ. ( حاشیه برهان چ معین ). آواز تیرهای پی هم انداخته. ( فرهنگ نظام ). آواز صدای پیکان تیر که پی درپی افکنندو آن را شپشاپ نیز گویند. ( انجمن آرا ) :
بر آمد ز ناورد برنا و پیر
شپاشاپ پیکان فشافاش تیر.
هاتفی.

فرهنگ عمید

صدای برخورد پیاپی چیزی به چیز دیگر، مخصوصاً برخورد تیر با جایی: برآمد ز ناورد برنا و پیر / شپاشاپ پیکان فشافاش تیر (هاتفی: مجمع الفرس: شپاشاپ ).

پیشنهاد کاربران

بپرس