شوئینْگِر، جولیان (۱۹۱۸ـ۱۹۹۴)(Schwinger, Julian)
فیزیک دان امریکایی، و متخصص فیزیک کوانتومی. در زمینۀ رفتار ذرات باردار در میدان های الکتریکی پژوهش می کرد. تحقیقات او که کلاً با زبان ریاضی بیان شدند، از ادغام بخش هایی از نظریۀ کوانتومی با نظریۀ نسبیت خاص حاصل شد و نظریۀ جدیدی به نام الکترودینامیک کوانتومی را به دست داد که دقیق ترین نظریۀ فیزیکی به دست آمده تا به امروز است. شوئینگر به سبب ابداع اصول بنیادی الکترودینامیک کوانتومی به جایزۀ نوبل فیزیک ۱۹۶۵ دست یافت. این جایزه به او، ریچارد فاینمن، و سین ـ ایتیرو توموناگا اعطا شد. شوئینگر در پانزده سالگی، در حالی که «فیزیک دان شلوارک پوش» نامیده می شد، در نیویورک به کالج رفت و پس از انتقال به دانشگاه کلمبیا، در هفده سالگی فارغ التحصیل شد. در ۲۹ سالگی، جوان ترین استاد دانشگاه هاروارد با رتبۀ کامل بود. برای تحقیق در زمینۀ مسائل فیزیک هسته ای با رابرت اوپنهایمر به دانشگاه برکلی، و سپس به دانشگاه پردو رفت. از ۱۹۴۳ تا ۱۹۴۵، در مؤسسۀ فناوری ماساچوست در زمینۀ مسائل رادار کار می کرد. بعد از پایان جنگ جهانی دوم، به دانشگاه هاروارد رفت و گونۀ جدیدی از الکترودینامیک کوانتومی را پدیدآورد. همچنین، گشتاور مغناطیسی بی هنجار الکترون را، بلافاصله پس از کشف آن، محاسبه کرد. او وجود دو گونۀ متفاوت نوترینو را که متناظر با الکترون و موئون اند، در ۱۹۵۷ پیش بینی کرد. این پیش بینی در ۱۹۶۳ با آزمایش تأیید شد. همچنین، بر این گمان بود که تبادل نیروهای هسته ای ضعیف را ذرات باردار سنگین برعهده دارند. این امر نیز در ۱۹۸۳ در سرن (آزمایشگاه فیزیک ذرات اروپا)، در ژنو تأیید شد. در ۱۹۷۲، در دانشگاه کالیفرنیا، واقع در لوس آنجلس، استاد فیزیک شد.
فیزیک دان امریکایی، و متخصص فیزیک کوانتومی. در زمینۀ رفتار ذرات باردار در میدان های الکتریکی پژوهش می کرد. تحقیقات او که کلاً با زبان ریاضی بیان شدند، از ادغام بخش هایی از نظریۀ کوانتومی با نظریۀ نسبیت خاص حاصل شد و نظریۀ جدیدی به نام الکترودینامیک کوانتومی را به دست داد که دقیق ترین نظریۀ فیزیکی به دست آمده تا به امروز است. شوئینگر به سبب ابداع اصول بنیادی الکترودینامیک کوانتومی به جایزۀ نوبل فیزیک ۱۹۶۵ دست یافت. این جایزه به او، ریچارد فاینمن، و سین ـ ایتیرو توموناگا اعطا شد. شوئینگر در پانزده سالگی، در حالی که «فیزیک دان شلوارک پوش» نامیده می شد، در نیویورک به کالج رفت و پس از انتقال به دانشگاه کلمبیا، در هفده سالگی فارغ التحصیل شد. در ۲۹ سالگی، جوان ترین استاد دانشگاه هاروارد با رتبۀ کامل بود. برای تحقیق در زمینۀ مسائل فیزیک هسته ای با رابرت اوپنهایمر به دانشگاه برکلی، و سپس به دانشگاه پردو رفت. از ۱۹۴۳ تا ۱۹۴۵، در مؤسسۀ فناوری ماساچوست در زمینۀ مسائل رادار کار می کرد. بعد از پایان جنگ جهانی دوم، به دانشگاه هاروارد رفت و گونۀ جدیدی از الکترودینامیک کوانتومی را پدیدآورد. همچنین، گشتاور مغناطیسی بی هنجار الکترون را، بلافاصله پس از کشف آن، محاسبه کرد. او وجود دو گونۀ متفاوت نوترینو را که متناظر با الکترون و موئون اند، در ۱۹۵۷ پیش بینی کرد. این پیش بینی در ۱۹۶۳ با آزمایش تأیید شد. همچنین، بر این گمان بود که تبادل نیروهای هسته ای ضعیف را ذرات باردار سنگین برعهده دارند. این امر نیز در ۱۹۸۳ در سرن (آزمایشگاه فیزیک ذرات اروپا)، در ژنو تأیید شد. در ۱۹۷۲، در دانشگاه کالیفرنیا، واقع در لوس آنجلس، استاد فیزیک شد.
wikijoo: شویینگر،_جولیان_(۱۹۱۸ـ۱۹۹۴)