شوی مال. ( نف مرکب ) شومال.شخصی را گویند که آهار و آش بر تار جامه ای که می بافند بمالد. ( برهان ). نساج. در اصل لغت به معنی بافنده است و برخلاف اصل موضوع بمعنی شوی مال استعمال کنند. ( ملخص اللغات حسن خطیب کرمانی ). رجوع به شومال شود.
فرهنگ فارسی
( اسم ) ۱ - جانب روبروی کسی که محل طلوع آفتاب در جانب راست او قرار گیرد طرف دست چپ کسی که رو به مشرق ایستاده باشد. مقابل جنوب . ۲ - بادی که از جانب شمال وزد . ۳ - سمت چپ مقابل یمین . یا بلاد شمال . شهرهایی که در قسمت شمالی کره زمین یا کشوری واقع شده اند . یا قطب شمال . آن قطب از کره زمین که بمحاذات ستاره قطبی باشد .
