شوگون سالاری کاماکورا

شوگون سالاری کاماکورا ( به ژاپنی: 鎌倉幕府 Kamakura bakufu ) یا کاماکورا باکوفو، یک دیکتاتوری نظامی در کشور ژاپن بود که به سرکردگی شوگون ها اداره می شد و از سال ۱۱۸۵ ( یا به تعبیری از سال ۱۱۹۲ که به صورت رسمی پذیرفته شد ) تا سال ۱۳۳۳ میلادی ادامه پیدا کرد. مرکز سیاسی این دیکتاتوری شهر کاماکورا بود و دوره کاماکورا که یکی از دوره های تاریخ ژاپن است، نام خود را از همین شهر به عاریه می گیرد. پیش از پایه گذاری شوگون سالاری کاماکورا، قدرت به صورت عمده در دست امپراتوران و جانشینان آنان بود که آن ها نیز از سوی مقام های دربار پادشاهی و طایفه های آریستوکراتی که با هم در حال رقابت بودند تعیین می شدند. امور نظامی هم در اختیار دولت عرفی بود. با این همه، پس از شکست خاندان تایرا در جنگ گنپی، میناموتونو یوری تومو در سال ۱۱۸۵ بخشی از قدرت را از دست آریستوکرات ها به درآورد و با دریافت نشان شوگون در سال ۱۱۹۲، نظام خاصی از حکومت را با سردمداری شوگون ها بر پا کرد که به شوگون سالاری کاماکورا مشهور شد.
سال ها نشانگر دوره حکومت است:
• میناموتونو یوری تومو، ۱۱۹۲–۱۱۹۹[ ۱]
• میناموتو نو یوری ایه، ۱۲۰۲–۱۲۰۳[ ۲]
• میناموتو نو سانه تومو، ۱۲۰۳–۱۲۱۹[ ۳]
• کوجو یوریتسونه، ۱۲۲۶–۱۲۴۴[ ۴] )
• کوجو یوریتسوگو، ۱۲۴۴–۱۲۵۲[ ۵]
• شاهزاده مونه تاکه، ۱۲۵۲–۱۲۶۶[ ۶]
• شاهزاده کوره یاسو، ۱۲۶۶–۱۲۸۹[ ۷]
• شاهزاده هیساآکیرا، ۱۲۸۹–۱۳۰۸[ ۸]
• شاهزاده موری کونی، ۱۳۰۸–۱۳۳۳[ ۹]
• شاهزاده موری ناگا، ۱۳۳۳–۱۳۳۴[ ۱۰]
• شاهزاده موری ناگا، ۱۳۳۴–۱۳۳۸
شیکّن ( به ژاپنی: 執権 Shikken ) به معاون شوگون در زمان شوگون سالاری کاماکورا در ژاپن گفته می شود. این مقام تنها در انحصار خاندان هوجو بود.
• هوجو توکیماسا، ۱۲۰۳–۱۲۰۵[ ۱۱]
• هوجو یوشیتوکی، ۱۲۰۵–۱۲۲۴[ ۱۲]
• هوجو یاسوتوکی، ۱۲۲۴–۱۲۴۲[ ۱۳]
• هوجو تسونه توکی، ۱۲۴۲–۱۲۴۶[ ۱۴]
• هوجو توکی یوری، ۱۲۴۶–۱۲۵۶[ ۱۵] )
• هوجو توکیمونه، ۱۲۶۸–۱۲۸۴[ ۱۶]
• هوجو ساداتوکی، ۱۲۸۴–۱۳۰۱[ ۱۷]
• هوجو موروتوکی، ۱۳۰۱–۱۳۱۱[ ۱۸]
• هوجو تاکاتوکی، ۱۳۱۶–۱۳۲۶[ ۱۹]