شؤوزه

لغت نامه دهخدا

( شؤوزة ) شؤوزة. [ ش ُ ئو زَ ] ( ع مص ) شَاءَز. شُؤاز. درشت گردیدن مکان. || بلند شدن مکان. || سخت شدن مکان. || مضطرب شدن کسی از بیماری یا اندوه. || ترسیده شدن کسی. ( از اقرب الموارد ). و رجوع به شَاءَز و شُؤاز شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس