شوم بهر. [ ب َ ] ( ص مرکب ) که نصیب و بهره شومی دارد. که حظ و بخت و بهره نحس دارد. بدبخت : چنان ساخت با مادر آن شوم بهرکه بکشد جهان پهلوان را به زهر.اسدی ( گرشاسب نامه ص 194 ).
