شوم بخت

لغت نامه دهخدا

شوم بخت. [ ب َ ] ( ص مرکب ) بدبخت. تیره بخت. سیاه بخت. شوربخت. ( یادداشت مؤلف ) :
سپهبد چه پرسد از آن شوم بخت
که نه کام بادش نه تاج و نه تخت.
فردوسی.

فرهنگ فارسی

بدبخت تیره بخت .

پیشنهاد کاربران

بپرس