شوم اختر

لغت نامه دهخدا

شوم اختر. [ اَ ت َ ]( ص مرکب ) بداختر. بدبخت. شقی. بداقبال :
نرست از او بره اندر مگر کسی که بماند
نهفته زیر خسی چون بهیم شوم اختر.
فرخی.
هرکه ز ایزد سیم و زر جوید ثواب
بدنشان و بیهش و شوم اختر است.
ناصرخسرو.

فرهنگ فارسی

( صفت ) بد اختر بد بخت شقی .

فرهنگ معین

(اَ تَ ) (ص مر. ) بدبخت .

پیشنهاد کاربران

بپرس