شوله روب

لغت نامه دهخدا

شوله روب. [ ل َ / ل ِ ] ( نف مرکب ) آنکه محل خشک کردن سرگین گرمابه بانان را روبد. خاکروبه کش. سپور. روفت گر. ( یادداشت مؤلف ) :
به نیم گرده بروبی به ریش بیست کنشت
به صد کلیچه سبال تو شوله روب نرفت .
عماره مروزی.

فرهنگ فارسی

خاکروبه کش سپور

پیشنهاد کاربران

بپرس