شوغه. [ غ َ / غ ِ ] ( اِ ) پینه و آبله ای باشد که از بسیاری کار کردن بر دست و بدن آدمی و حیوانات دیگر به هم رسد. ( برهان ) ( آنندراج ). سطبری ازکار کردن یا از رفتن پیاده بر دست و پای. ( از اوبهی ). شوغ. شَغه. آبله. و رجوع به مترادفات کلمه شود.
