شوریده سخن. [ دَ / دِ س ُ خ َ ] ( اِ مرکب ) سخن یا سخنان که به هم مربوط نیست. ( یادداشت مؤلف ). || ( ص مرکب ) که کلام نامربوط دارد. پریشان گوی : الخطل ؛ تباه و شوریده سخن شدن. ( تاج المصادر بیهقی ).
