[ویکی الکتاب] ریشه کلمه:
شور (۴ بار)
«شوری» از مادّه «شَوْر» هر گاه مصدر و به معنای «مشاورت» بوده باشد; باید در آیه فوق کلمه «ذو» در تقدیر گرفته شود «أَمْرُهُمْ ذُو شُوری بَیْنَهُمْ» آن گونه که بعضی از مفسران گفته اند، و یا حمل بر مبالغه و تأکید شود; زیرا ذکر «مصدر» به جای «وصف» معمولاً همین معنا را می رساند. ولی اگر «شوری»، به معنای کاری که در آن مشورت می شود، بوده باشد آن چنان که «راغب» در «مفردات» گفته «اَلاَمْرُ الَّذِی یُتَشاوَرُ فِیْهِ» دیگر نیازی به تقدیر نیست (دقت کنید).
شور (۴ بار)
«شوری» از مادّه «شَوْر» هر گاه مصدر و به معنای «مشاورت» بوده باشد; باید در آیه فوق کلمه «ذو» در تقدیر گرفته شود «أَمْرُهُمْ ذُو شُوری بَیْنَهُمْ» آن گونه که بعضی از مفسران گفته اند، و یا حمل بر مبالغه و تأکید شود; زیرا ذکر «مصدر» به جای «وصف» معمولاً همین معنا را می رساند. ولی اگر «شوری»، به معنای کاری که در آن مشورت می شود، بوده باشد آن چنان که «راغب» در «مفردات» گفته «اَلاَمْرُ الَّذِی یُتَشاوَرُ فِیْهِ» دیگر نیازی به تقدیر نیست (دقت کنید).
wikialkb: شُورَى