شوره قاع

لغت نامه دهخدا

شوره قاع. [ رَ / رِ ] ( اِ مرکب ) شوره زار. شوره زمین :
نه روشن دلی آید از تیره اصلی
نه نیلوفری روید از شوره قاعی.
خاقانی.

فرهنگ فارسی

از شوره فارسی باضافه قاع عربی بمعنی شوره زمین .

پیشنهاد کاربران

بپرس