شورش ۱۳۷۱ مشهد نخستین شورش اجتماعی و اقتصادی بعد از انقلاب ۱۳۵۷ و یکی از شورش های دهه هفتاد در ایران بود. این شورش در اثر اعتراض حاشیه نشینان کوی طلاب شهر مشهد به تخریب خانه هایشان و در بستر سیاست های آزادسازی اقتصادی شروع و در نهایت به یک تظاهرات چند ده هزار نفری، با شعارهایی علیه مسئولان نظام جمهوری اسلامی ایران و حمله به اماکن دولتی در سرتاسر شهر تبدیل شد.
... [مشاهده متن کامل]
در جریان این شورش چندین بانک و مؤسسه اقتصادی وابسته به آستان قدس رضوی به آتش کشیده شد و ساختمان شهرداری مشهد و چندین ساختمان دولتی دیگر نیز توسط مردم غارت شد. با اعزام گسترده نیروهای امنیتی و سپاه پاسداران از تهران و استان های همجوار خراسان، شورش کوی طلاب سرکوب شد. دادگاه انقلاب مشهد به ریاست سید ابراهیم رئیسی، دادستان وقت تهران، چهارتن را به اعدام محکوم کرد.
در پایان دو روز شورش مشهد، شش نیروی امنیتی و سه نفر از مردم عادی کشته، سیصد نفر زندانی و به ارزش آن زمان ریال ایران، ۱۰ میلیارد خسارت به شهر وارد شد. همچنین علی جنتی اندکی بعد از سمت استانداری خراسان عزل شد.
اوایل دهه هفتاد خورشیدی، اجرای سیاست تعدیل اقتصادی در دولت سازندگی پس از جنگ ایران و عراق، باعث رشد تورم شد. نرخ تورم در سال ۷۰ به ۲۰٫۷ و تا سال ۷۴، به ۴۹٫۴ رسید. این بالاترین نرخ رسمی تورم در ایران تا آن زمان بود و شوک اقتصادی بزرگی بر اقتصاد ایران وارد کرد.
کوی طلاب به دلیل مجاورتش با حرم امام رضا از همان ابتدای پیروزی انقلاب ۵۷ و به دلیل تمایل عباس واعظ طبسی برای توسعه حرم، محل مناقشه اهالی و مسئولان شهری مشهد قرار داشت. تخریب خانه های حاشیه نشینان کوی طلاب در بستر اجرای سیاست های تعدیل اقتصادی در دوران ریاست جمهوری اکبر هاشمی رفسنجانی زمینه ساز این شورش شد.
نهم خرداد سال ۱۳۷۱، علی جنتی، استاندار وقت استان خراسان، دستور تخریب مناطق حاشیه نشین مشهد بدون جایگزینی برای سکونت ساکنان فقیر این خانه ها را صادر می کند. نمایندگان ساکنان کوی طلاب که برای مذاکره به شهرداری رفته بودند در بازگشت با ماشین های تخریب شهرداری مواجه می شوند و با مأموران درگیر می شوند. مردم چند خودروی شهرداری را به آتش می کشند، نیروی انتظامی و کلانتری وارد مناقشه می شوند.
... [مشاهده متن کامل]
در جریان این شورش چندین بانک و مؤسسه اقتصادی وابسته به آستان قدس رضوی به آتش کشیده شد و ساختمان شهرداری مشهد و چندین ساختمان دولتی دیگر نیز توسط مردم غارت شد. با اعزام گسترده نیروهای امنیتی و سپاه پاسداران از تهران و استان های همجوار خراسان، شورش کوی طلاب سرکوب شد. دادگاه انقلاب مشهد به ریاست سید ابراهیم رئیسی، دادستان وقت تهران، چهارتن را به اعدام محکوم کرد.
در پایان دو روز شورش مشهد، شش نیروی امنیتی و سه نفر از مردم عادی کشته، سیصد نفر زندانی و به ارزش آن زمان ریال ایران، ۱۰ میلیارد خسارت به شهر وارد شد. همچنین علی جنتی اندکی بعد از سمت استانداری خراسان عزل شد.
اوایل دهه هفتاد خورشیدی، اجرای سیاست تعدیل اقتصادی در دولت سازندگی پس از جنگ ایران و عراق، باعث رشد تورم شد. نرخ تورم در سال ۷۰ به ۲۰٫۷ و تا سال ۷۴، به ۴۹٫۴ رسید. این بالاترین نرخ رسمی تورم در ایران تا آن زمان بود و شوک اقتصادی بزرگی بر اقتصاد ایران وارد کرد.
کوی طلاب به دلیل مجاورتش با حرم امام رضا از همان ابتدای پیروزی انقلاب ۵۷ و به دلیل تمایل عباس واعظ طبسی برای توسعه حرم، محل مناقشه اهالی و مسئولان شهری مشهد قرار داشت. تخریب خانه های حاشیه نشینان کوی طلاب در بستر اجرای سیاست های تعدیل اقتصادی در دوران ریاست جمهوری اکبر هاشمی رفسنجانی زمینه ساز این شورش شد.
نهم خرداد سال ۱۳۷۱، علی جنتی، استاندار وقت استان خراسان، دستور تخریب مناطق حاشیه نشین مشهد بدون جایگزینی برای سکونت ساکنان فقیر این خانه ها را صادر می کند. نمایندگان ساکنان کوی طلاب که برای مذاکره به شهرداری رفته بودند در بازگشت با ماشین های تخریب شهرداری مواجه می شوند و با مأموران درگیر می شوند. مردم چند خودروی شهرداری را به آتش می کشند، نیروی انتظامی و کلانتری وارد مناقشه می شوند.
