ماهیت چالش برانگیز و انقلابی ادعاهای باب مخالفت روحانیون و در پی آن مقامات مدنی ایران دوره قاجار را برانگیخت. اگرچه در سه سال و نیم اولیهٔ جنبش بابیان اطلاعاتی در مورد بابیانی که به دلیل اعتقادشان کشته شدند در دست نیست اما تعداد قابل توجهی از آنان تحت تعقیب، و مورد ضرب و شتم، آزار و شکنجه قرار گرفتند. از جمله این موارد می توان به دستگیری و محاکمه یکی از پیروان اولیه باب به نام ملا علی بسطامی در عراق عثمانی در ژانویه ۱۸۴۵ اشاره کرد که منجر به محکومیت وی به کار اجباری در اسکله های دریایی استانبول شد. وی کمی بعد در آنجا درگذشت. نمونه دیگر تحقیر و شکنجه دو بابی در ملأ عام در شیراز است که در اواسط سال ۱۸۴۵ به وقوع پیوست.
... [مشاهده متن کامل]
اولین کشتار عمده بابیان که در تاریخ ثبت شده به دنبال قتل روحانی برجسته قزوین، ملّا محمد تقی برغانی اتفاق افتاد. ملّا محمد تقی برغانی عمو و پدرشوهر طاهره، و از مخالفان اصلی شیخی ها و بابی ها بود. با وجود آنکه قاتل وی شیخی بود، اما طاهره و یارانش مقصر شناخته شده و تعداد قابل توجهی از آنان دستگیر شدند، یکی از آنان به طور رسمی اعدام شد و تعداد زیادی دیگر توسط طرفداران ملّا محمد تقی برغانی به قتل رسیدند. از آن زمان به بعد، حملات علیه بابیان توسط روحانیون برجسته و پیروان آنها رواج بیشتری یافت و برخی از بابیان شروع به حمل سلاح کردند.
یکی از این حملات در بارفروش مازندران ( بابل کنونی ) رخ داد که منجر به کشته شدن چندین بابی و مخالفان آن ها و همچنین درگیری مسلحانه بابیان و دشمنان آنها در قلعه شیخ طبرسی شد. پس از آن، دو درگیری بزرگ دیگری بین بابیان و مخالفان شان در شهرهای زنجان و نیریز به ترتیب در شمال و جنوب ایران و همچنین درگیری کوچکتری در یزد رخ داد. مجموعاً چند هزار بابی در این درگیری ها کشته شدند.
بابیان در سه درگیری اصلی در طبرسی، زنجان و نیریز، توسط دشمنان خود به شورش علیه حکومت متهم می شدند. با این حال بعید به نظر می رسد که این اقدامات صرفاً انقلابی بوده باشد. بابیان در مطرح ساختن دعاوی و رسالت خود بی پروا بودند ولی در هر سه مورد نبردهایی که به وقوع پیوست ماهیتی دفاعی داشت و در مورد دو درگیری شهری ( نیریز و زنجان ) با تنش های اجتماعی و سیاسیِ از پیش موجود در ارتباط بود. در ضمن هیچ مدرکی دال بر اینکه این اقدامات از پیش هماهنگ شده باشند وجود ندارد.
... [مشاهده متن کامل]
اولین کشتار عمده بابیان که در تاریخ ثبت شده به دنبال قتل روحانی برجسته قزوین، ملّا محمد تقی برغانی اتفاق افتاد. ملّا محمد تقی برغانی عمو و پدرشوهر طاهره، و از مخالفان اصلی شیخی ها و بابی ها بود. با وجود آنکه قاتل وی شیخی بود، اما طاهره و یارانش مقصر شناخته شده و تعداد قابل توجهی از آنان دستگیر شدند، یکی از آنان به طور رسمی اعدام شد و تعداد زیادی دیگر توسط طرفداران ملّا محمد تقی برغانی به قتل رسیدند. از آن زمان به بعد، حملات علیه بابیان توسط روحانیون برجسته و پیروان آنها رواج بیشتری یافت و برخی از بابیان شروع به حمل سلاح کردند.
یکی از این حملات در بارفروش مازندران ( بابل کنونی ) رخ داد که منجر به کشته شدن چندین بابی و مخالفان آن ها و همچنین درگیری مسلحانه بابیان و دشمنان آنها در قلعه شیخ طبرسی شد. پس از آن، دو درگیری بزرگ دیگری بین بابیان و مخالفان شان در شهرهای زنجان و نیریز به ترتیب در شمال و جنوب ایران و همچنین درگیری کوچکتری در یزد رخ داد. مجموعاً چند هزار بابی در این درگیری ها کشته شدند.
بابیان در سه درگیری اصلی در طبرسی، زنجان و نیریز، توسط دشمنان خود به شورش علیه حکومت متهم می شدند. با این حال بعید به نظر می رسد که این اقدامات صرفاً انقلابی بوده باشد. بابیان در مطرح ساختن دعاوی و رسالت خود بی پروا بودند ولی در هر سه مورد نبردهایی که به وقوع پیوست ماهیتی دفاعی داشت و در مورد دو درگیری شهری ( نیریز و زنجان ) با تنش های اجتماعی و سیاسیِ از پیش موجود در ارتباط بود. در ضمن هیچ مدرکی دال بر اینکه این اقدامات از پیش هماهنگ شده باشند وجود ندارد.
