شوربوم

لغت نامه دهخدا

شوربوم. ( اِ مرکب ) شوره بوم. زمین شور که در آن نبات نروید. ( آنندراج ). شوره زار. زمین شوره. شوره کات.

فرهنگ فارسی

شوره زار، زمین بیحاصل، زمین بی زراعت
( اسم ) زمین شوره که در آن چیزی به عمل نیاید شوره زار .

فرهنگ معین

(اِمر. ) زمین شوره که در آن چیزی به عمل نیاید، شوره زار.

فرهنگ عمید

زمین شوره که در آن زراعت نمی شود، شوره زار، زمین بی حاصل.

پیشنهاد کاربران

بپرس