شورایاری ها در سال ۱۳۷۹ وارد عرصه مدیریت شهری شد. آغاز به کار شورایاری ها براساس مصوبه جلسه علنی شورای اسلامی شهر تهران در تاریخ چهارم آبان ۱۳۷۸ بود. به این نحو بنیان فعالیت شورایاری ها از همان ابتدا براساس مقررات و چارچوب های حقوقی مدون شکل گرفت و ادامه یافت. شورایاری یک نهاد مردمی و محلی است که هدف از تشکیل آن برقراری ارتباط سازمان یافته با از طریق نمایندگان شان و استفاده از قدرت و توان مردم در بهبود کیفیت زندگی شهری است. در تهران و دیگر کلان شهری ایران با اهتمام مدیریت های شهری، همکاری و تعامل سایر نهادها و سازمانهای ذی ربط، در قالب تشکیل و حمایت از فعالیت های شورایاری های محلات اقدام هایی در زمینه استفاده از ظرفیت مشارکت و همکاری شهروندان و توجه به اولویت ها و نیازهای محلی صورت گرفته است. تا سال ۱۳۹۹ فعالیت پنج دوره این نهاد محلی انجام شده است.
... [مشاهده متن کامل]
شورایاری ها از زمان تشکیل در اواخر دهه هفتاد خورشیدی تا پایان دهه نود خورشیدی تحول های متعددی را از سر گذرانده است در ادامه به اجمال مروری بر این تحول ها خواهیم داشت. اولین دوره شورایاری ها در سال ۱۳۷۹ وارد عرصه مدیریت شهری شد. تشکیل شوراهای اسلامی شهر و روستا، مستند به اصول ششم، هفتم، یکصدم، یکصد و یکم، یکصد و سوم، یکصد و پنجم و یکصد و ششم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، است؛ تأسیس شورایاری های هم بازتابی از این اصول و تلقی گسترش فکر و عمل شورایی است که به ضرورتی تاریخی و اجتناب ناپذیر تبدیل شد. آغاز به کار شورایاری ها براساس مصوبه جلسه علنی شورای اسلامی شهر تهران در تاریخ چهارم آبان ۱۳۷۸ به تصویب رسید. به این نحو بنیان فعالیت شورایاری ها از همان ابتدا براساس مقررات و چارچوب های حقوقی مدون شکل گرفت و ادامه یافت.
شورای اسلامی شهر تهران در سال های آغازین فعالیتش با هدف سازمان دهی اجتماع محلی و استفاده از ظرفیت ها و قابلیت های شهروندان در قالب یک سازمان داوطلبانه که اعضای آن با آرای مستقیم شهروندان هر محله انتخاب می شدند به تشکیل شورایاری ها همت گمارد. شورایاری یک نهاد مردمی و محلی است که هدف از تشکیل آن برقراری ارتباط سازمان یافته با از طریق نمایندگان شان و استفاده از قدرت و توان مردم در بهبود کیفیت زندگی شهری است.
شورایاری ها در سال ۱۳۷۸ طی طرحی که از سوی پرویز پیران تهیه شده بود. اولین دوره شورایاری ها در سال ۱۳۷۹ وارد عرصه مدیریت شهری شد. شورایاری ها در تهران فعالیت خود را از حوزه های مشورتی و نظارتی آغاز و به تدریج وارد عرصه های تصمیم گیری محلی و منطقه ای شد. سپس در برنامه ریزی های محلی، منطقه ای و شهری و تنظیم برنامه ها و بودجه سالانه مدیریت شهری مشارکت کرد. امروزه شورایاری ها برای مدیریت شهری فرصت گران بهایی در نهادینه کردن فرهنگ مشارکت با هدف استفاده از ظرفیت های محلی، توان و تخصص شهروندان، ارتقای مسئولیت پذیری اجتماعی و کاهش هزینه های مدیریت شهری محسوب می شوند. گسترش فعالیت شورایاران از حوزه های شورا و شهرداری به سازمان ها و دستگاه های دولتی و همکاری در زمینه جلب مشارکت شهروندان در فعالیت های مربوط به این دستگاه ها و فراهم آوردن امکان خدمات مناسب، این نهاد مردمی را به یکی از بی بدیل ترین سازمان های محلی برای اداره کلان شهر تبدیل کرده است. گفتگو، ارتباط، اعتماد و همکاری از مهمترین مؤلفه های قدرت شورایاران در تأثیرگذاری بر کیفیت زندگی شهری است. تقویت این مولفه ها می تواند نقش و جایگاه آنان را در ایجاد ارتباط میان برنامه ها و اقدامات مدیریت شهری با مطالبات شهروندان و ایجاد اعتماد متقابل ارتقاء بخشد.
... [مشاهده متن کامل]
شورایاری ها از زمان تشکیل در اواخر دهه هفتاد خورشیدی تا پایان دهه نود خورشیدی تحول های متعددی را از سر گذرانده است در ادامه به اجمال مروری بر این تحول ها خواهیم داشت. اولین دوره شورایاری ها در سال ۱۳۷۹ وارد عرصه مدیریت شهری شد. تشکیل شوراهای اسلامی شهر و روستا، مستند به اصول ششم، هفتم، یکصدم، یکصد و یکم، یکصد و سوم، یکصد و پنجم و یکصد و ششم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، است؛ تأسیس شورایاری های هم بازتابی از این اصول و تلقی گسترش فکر و عمل شورایی است که به ضرورتی تاریخی و اجتناب ناپذیر تبدیل شد. آغاز به کار شورایاری ها براساس مصوبه جلسه علنی شورای اسلامی شهر تهران در تاریخ چهارم آبان ۱۳۷۸ به تصویب رسید. به این نحو بنیان فعالیت شورایاری ها از همان ابتدا براساس مقررات و چارچوب های حقوقی مدون شکل گرفت و ادامه یافت.
شورای اسلامی شهر تهران در سال های آغازین فعالیتش با هدف سازمان دهی اجتماع محلی و استفاده از ظرفیت ها و قابلیت های شهروندان در قالب یک سازمان داوطلبانه که اعضای آن با آرای مستقیم شهروندان هر محله انتخاب می شدند به تشکیل شورایاری ها همت گمارد. شورایاری یک نهاد مردمی و محلی است که هدف از تشکیل آن برقراری ارتباط سازمان یافته با از طریق نمایندگان شان و استفاده از قدرت و توان مردم در بهبود کیفیت زندگی شهری است.
شورایاری ها در سال ۱۳۷۸ طی طرحی که از سوی پرویز پیران تهیه شده بود. اولین دوره شورایاری ها در سال ۱۳۷۹ وارد عرصه مدیریت شهری شد. شورایاری ها در تهران فعالیت خود را از حوزه های مشورتی و نظارتی آغاز و به تدریج وارد عرصه های تصمیم گیری محلی و منطقه ای شد. سپس در برنامه ریزی های محلی، منطقه ای و شهری و تنظیم برنامه ها و بودجه سالانه مدیریت شهری مشارکت کرد. امروزه شورایاری ها برای مدیریت شهری فرصت گران بهایی در نهادینه کردن فرهنگ مشارکت با هدف استفاده از ظرفیت های محلی، توان و تخصص شهروندان، ارتقای مسئولیت پذیری اجتماعی و کاهش هزینه های مدیریت شهری محسوب می شوند. گسترش فعالیت شورایاران از حوزه های شورا و شهرداری به سازمان ها و دستگاه های دولتی و همکاری در زمینه جلب مشارکت شهروندان در فعالیت های مربوط به این دستگاه ها و فراهم آوردن امکان خدمات مناسب، این نهاد مردمی را به یکی از بی بدیل ترین سازمان های محلی برای اداره کلان شهر تبدیل کرده است. گفتگو، ارتباط، اعتماد و همکاری از مهمترین مؤلفه های قدرت شورایاران در تأثیرگذاری بر کیفیت زندگی شهری است. تقویت این مولفه ها می تواند نقش و جایگاه آنان را در ایجاد ارتباط میان برنامه ها و اقدامات مدیریت شهری با مطالبات شهروندان و ایجاد اعتماد متقابل ارتقاء بخشد.
