شورای مرکزی سنت یا به اختصار شمس، عنوانِ اجتماع، شورا و تشکلی بود که به دعوتِ احمد مفتی زاده تشکیل شد. نخستین کنگرهٔ آن با حضور رهبرانِ اهل سنت ایران از کردستان، سیستان و بلوچستان، خراسان و کرمانشاه در ۱۲ و ۱۳ فروردین ۱۳۶۰ در تهران برگزار شد.
... [مشاهده متن کامل]
پیشینه و علتِ تأسیس «شورای شمس» به سالِ ۱۳۵۸ و به اصولِ ۱۲ و ۱۱۵ قانون اساسی برمی گردد؛ در این اصول مذهبِ رسمی کشور «شیعهٔ جعفری اثنی عشری» عنوان شده و این اصل را «الی الابد غیرقابل تغییر» بیان کرده، همچنین آمده که «رئیس جمهور باید دارایِ مذهب رسمی کشور» باشد.
احمد مفتی زاده در حسینیه ارشاد به تاریخ ۲۶ مهر ۱۳۵۸، قانون اساسی را مورد انتقاد قرار داد و گفت:
در اسفند ۱۳۵۹ احمد مفتی زاده با نوشتنِ نامه ای به تشکیل شورا و اجتماعی برای اهل سنت ایران دعوت کرد. در اولین کنگرهٔ این شورا که در ۱۲ و ۱۳ فروردین ۱۳۶۰ در تهران و در منزلِ نظرمحمد دیدگاه برگزار شد، اعضایِ شورا شاملِ احمد مفتی زاده، عبدالعزیز ملازاده، ملاعبدالله محمدی، ملاصالح خسروی، ناصر سبحانی، عبدالعزیز حسینی، عبدالملک ملازاده، نظرمحمد دیدگاه، عبدالحمید اسماعیل زهی، عبدالعزیز الله یاری، شمس الدین مطهری، محمدسعید فاضلی می شد. در این کنگره صدها نفر از علماء، اندیشمندان و نویسندگان اهل سنتِ کشور حضور داشتند.
مولوی عبدالحمید دربارهٔ شورایِ شمس می گوید: «به پیشنهادِ علامه مفتی زاده و برای این که بتوانیم حقوقِ اهل سنت را از طریقِ قانونی پیگیری کنیم، این شورا تشکیل شد». او همچنین می گوید: «البته شورای شمس فرصت چندانی برای فعالیت نداشت، زیرا اولاً با مخالفتِ شدید بعضی از مسئولانِ رده بالا مواجه شد و ثانیاً پس از این که علامه مفتی زاده به زندان افتاد، عملاً فعالیت این شورا متوقف شد».
در اساس نامهٔ ۱۶ ماده ای شورای مرکزی سنت، وظیفهٔ این شورا را «کوشش در راه احیای امت واحده اسلامی» و «زدودن مظاهر تفرق از قیافه این امت» عنوان کرده اند. همچنین «فعالیت پی گیر و قاطعانه برای رفع ستم های مذهبی، ملی و طبقاتی در ایران»، «تلاش برای ایجاد مرکزی در تهران»، «اقداماتی در جهت سدِ باب نمودن اهانت به بزرگان اسلام و گنجانیدن آن در قانون اساسی»، «تشکیل گروه های متعدد … برای تبلیغات در تمام مناطق اهل سنت»، «کوشش برای تخصیص ساعاتی در شبانه روز از اوقات کار رادیو و تلویزیون سراسری و محلی» بخش هایی از مفاد اساس نامه و برنامهٔ این شورا بوده است.
... [مشاهده متن کامل]
پیشینه و علتِ تأسیس «شورای شمس» به سالِ ۱۳۵۸ و به اصولِ ۱۲ و ۱۱۵ قانون اساسی برمی گردد؛ در این اصول مذهبِ رسمی کشور «شیعهٔ جعفری اثنی عشری» عنوان شده و این اصل را «الی الابد غیرقابل تغییر» بیان کرده، همچنین آمده که «رئیس جمهور باید دارایِ مذهب رسمی کشور» باشد.
احمد مفتی زاده در حسینیه ارشاد به تاریخ ۲۶ مهر ۱۳۵۸، قانون اساسی را مورد انتقاد قرار داد و گفت:
در اسفند ۱۳۵۹ احمد مفتی زاده با نوشتنِ نامه ای به تشکیل شورا و اجتماعی برای اهل سنت ایران دعوت کرد. در اولین کنگرهٔ این شورا که در ۱۲ و ۱۳ فروردین ۱۳۶۰ در تهران و در منزلِ نظرمحمد دیدگاه برگزار شد، اعضایِ شورا شاملِ احمد مفتی زاده، عبدالعزیز ملازاده، ملاعبدالله محمدی، ملاصالح خسروی، ناصر سبحانی، عبدالعزیز حسینی، عبدالملک ملازاده، نظرمحمد دیدگاه، عبدالحمید اسماعیل زهی، عبدالعزیز الله یاری، شمس الدین مطهری، محمدسعید فاضلی می شد. در این کنگره صدها نفر از علماء، اندیشمندان و نویسندگان اهل سنتِ کشور حضور داشتند.
مولوی عبدالحمید دربارهٔ شورایِ شمس می گوید: «به پیشنهادِ علامه مفتی زاده و برای این که بتوانیم حقوقِ اهل سنت را از طریقِ قانونی پیگیری کنیم، این شورا تشکیل شد». او همچنین می گوید: «البته شورای شمس فرصت چندانی برای فعالیت نداشت، زیرا اولاً با مخالفتِ شدید بعضی از مسئولانِ رده بالا مواجه شد و ثانیاً پس از این که علامه مفتی زاده به زندان افتاد، عملاً فعالیت این شورا متوقف شد».
در اساس نامهٔ ۱۶ ماده ای شورای مرکزی سنت، وظیفهٔ این شورا را «کوشش در راه احیای امت واحده اسلامی» و «زدودن مظاهر تفرق از قیافه این امت» عنوان کرده اند. همچنین «فعالیت پی گیر و قاطعانه برای رفع ستم های مذهبی، ملی و طبقاتی در ایران»، «تلاش برای ایجاد مرکزی در تهران»، «اقداماتی در جهت سدِ باب نمودن اهانت به بزرگان اسلام و گنجانیدن آن در قانون اساسی»، «تشکیل گروه های متعدد … برای تبلیغات در تمام مناطق اهل سنت»، «کوشش برای تخصیص ساعاتی در شبانه روز از اوقات کار رادیو و تلویزیون سراسری و محلی» بخش هایی از مفاد اساس نامه و برنامهٔ این شورا بوده است.
