شورای شمالگان ( به انگلیسی: Arctic Council ) یک انجمن بین دولتی بلندپایه مربوط به موضوعات مرتبط به دولت های شمالگان و مردم بومی آن است. هشت کشور مستقل درون مدار شمالگان که عضو این سازمان هستند عبارتند از کانادا، دانمارک، فنلاند، ایسلند، نروژ، روسیه، سوئد و ایالات متحده آمریکا.
... [مشاهده متن کامل]
نخستین قدم برای تشکیل شورا در سال ۱۹۹۱ رخ داد که هشت کشور قطبی استراتژی حفاظت از محیط زیست شمالگان ( AEPS ) را امضا کردند. اعلامیهٔ اُتاوا در سال ۱۹۹۶ شورای شمالگان را به عنوان یک انجمن برای ارتقاء همکاری، هماهنگی و تعامل میان کشورهای قطب شمال با مشارکت جوامع بومی قطب شمال و سایر ساکنان قطب شمال در مورد موضوعاتی چون توسعهٔ پایدار و حفاظت محیط زیست بنیانگذاری کرد. این شورا همچنین مطالعاتی را در مورد تغییرات آب و هوایی، نفت و گاز و حمل و نقل انجام داده است. در سال ۲۰۱۱، کشورهای عضو شورا پیمان جستجو و نجات شمالگان را تحت نظارت شورا منعقد کردند.
این شورا از کشورهای عضو و ناظر، «شرکت کنندگان دائمی» بومی و سازمان های ناظر تشکیل شده است.
فقط کشورهایی که دارای قلمرو در شمالگان هستند می توانند در شورا عضو شوند که به شرح زیر هستند:
• کانادا
• دانمارک؛ به نمایندگی از
• گرینلند
• جزایر فارو
وضعیت ناظر برای کشورهای غیر شمالگانی مصوب شورا در جلسات وزیران است که هر دو سال یک بار انجام می شود. ناظران هیچ حق رأی در شورا ندارند. در ماه مه سال ۲۰۱۹، سیزده کشور غیر قطب شمال دارای وضعیت ناظر هستند. کشورهای ناظر برای اکثر جلسات شورا دعوت نامه دریافت می کنند. مشارکت آنها در پروژه ها و کارگروه ها در کارگروه ها همیشه ممکن نیست، اما این وضعیت چندین مشکل ایجاد می کند زیرا ناظران کمی می خواهند در چنین سطح مفصلی شرکت کنند.
کشورهای ناظر در سال ۲۰۱۹ به شرح زیر هستند:
• آلمان، ۱۹۹۸
• هلند، ۱۹۹۸
• لهستان، ۱۹۹۸
• پادشاهی متحده، ۱۹۹۸
• فرانسه، ۲۰۰۰
• اسپانیا، ۲۰۰۶
• چین، ۲۰۱۳
• هند، ۲۰۱۳
• ایتالیا، ۲۰۱۳
• ژاپن، ۲۰۱۳
• کره جنوبی، ۲۰۱۳
• سنگاپور، ۲۰۱۳
• سوئیس، ۲۰۱۷
... [مشاهده متن کامل]
نخستین قدم برای تشکیل شورا در سال ۱۹۹۱ رخ داد که هشت کشور قطبی استراتژی حفاظت از محیط زیست شمالگان ( AEPS ) را امضا کردند. اعلامیهٔ اُتاوا در سال ۱۹۹۶ شورای شمالگان را به عنوان یک انجمن برای ارتقاء همکاری، هماهنگی و تعامل میان کشورهای قطب شمال با مشارکت جوامع بومی قطب شمال و سایر ساکنان قطب شمال در مورد موضوعاتی چون توسعهٔ پایدار و حفاظت محیط زیست بنیانگذاری کرد. این شورا همچنین مطالعاتی را در مورد تغییرات آب و هوایی، نفت و گاز و حمل و نقل انجام داده است. در سال ۲۰۱۱، کشورهای عضو شورا پیمان جستجو و نجات شمالگان را تحت نظارت شورا منعقد کردند.
این شورا از کشورهای عضو و ناظر، «شرکت کنندگان دائمی» بومی و سازمان های ناظر تشکیل شده است.
فقط کشورهایی که دارای قلمرو در شمالگان هستند می توانند در شورا عضو شوند که به شرح زیر هستند:
• کانادا
• دانمارک؛ به نمایندگی از
• گرینلند
• جزایر فارو
وضعیت ناظر برای کشورهای غیر شمالگانی مصوب شورا در جلسات وزیران است که هر دو سال یک بار انجام می شود. ناظران هیچ حق رأی در شورا ندارند. در ماه مه سال ۲۰۱۹، سیزده کشور غیر قطب شمال دارای وضعیت ناظر هستند. کشورهای ناظر برای اکثر جلسات شورا دعوت نامه دریافت می کنند. مشارکت آنها در پروژه ها و کارگروه ها در کارگروه ها همیشه ممکن نیست، اما این وضعیت چندین مشکل ایجاد می کند زیرا ناظران کمی می خواهند در چنین سطح مفصلی شرکت کنند.
کشورهای ناظر در سال ۲۰۱۹ به شرح زیر هستند:
• آلمان، ۱۹۹۸
• هلند، ۱۹۹۸
• لهستان، ۱۹۹۸
• پادشاهی متحده، ۱۹۹۸
• فرانسه، ۲۰۰۰
• اسپانیا، ۲۰۰۶
• چین، ۲۰۱۳
• هند، ۲۰۱۳
• ایتالیا، ۲۰۱۳
• ژاپن، ۲۰۱۳
• کره جنوبی، ۲۰۱۳
• سنگاپور، ۲۰۱۳
• سوئیس، ۲۰۱۷
