شوراختر

لغت نامه دهخدا

شوراختر. [ اَ ت َ ] ( ص مرکب ) کنایه از مدبر و بدبخت. ( آنندراج ).بدبخت و بی طالع و بی نصیب. ( ناظم الاطباء ). شوربخت.

فرهنگ فارسی

( صفت ) شور بخت .

فرهنگ معین

(اَ تَ ) (ص مر. ) بدطالع ، بدبخت .

پیشنهاد کاربران

بپرس