شور نشستن. [ ن ِ ش َ ت َ ] ( مص مرکب ) خاموش شدن فتنه : در جهان از نظر عدل تو بنشیند شوروز جهان هیبت شمشیر تو بنشاند شر.فرخی.- شور فرونشستن ؛ خاموش شدن نایره آشوب. خوابیدن فتنه : شور جهان به حشمت خواجه فرونشست در هر دلی نشاط بیفزود و غم بکاست.فرخی.