شور نشستن

لغت نامه دهخدا

شور نشستن. [ ن ِ ش َ ت َ ] ( مص مرکب ) خاموش شدن فتنه :
در جهان از نظر عدل تو بنشیند شور
وز جهان هیبت شمشیر تو بنشاند شر.
فرخی.
- شور فرونشستن ؛ خاموش شدن نایره آشوب. خوابیدن فتنه :
شور جهان به حشمت خواجه فرونشست
در هر دلی نشاط بیفزود و غم بکاست.
فرخی.

فرهنگ فارسی

خاموش شدن فتنه

پیشنهاد کاربران

بپرس