شور زمین

لغت نامه دهخدا

شورزمین. [ زَ ] ( اِ مرکب ) زمین شوره زار. زمین بی بر و بی حاصل. ( ناظم الاطباء ).

زمین شوره زار زمین بی بر بی حاصل

/shoor zamin/ از مراتع لنگای منطقه ی عباس آباد

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید