شور افتادن

لغت نامه دهخدا

شور افتادن. [اُ دَ ] ( مص مرکب ) وجد و شوق حاصل شدن :
شوری ز وصف روی تو در خانقه فتاد
صوفی طریق خانه خمار برگرفت.
سعدی.
- شور افتادن دل ؛ در تداول زنان ، مضطرب شدن. دلواپس شدن. ( یادداشت مؤلف ). اضطراب و نگرانی یافتن.

فرهنگ فارسی

وجد و شوق و حاصل شدن

پیشنهاد کاربران

بپرس