شوخوارگی

دراینجاست که وجدان بیدار جامعه در اندیشه شوخوارگی وطن سیاسی واجتماعی ، میرویدومیبالپچدوخودرامینمایدوشوخواره نویسان گاهی بازبان آهنگین سروده هاوچامه های طنزیابازبان شیرین وشکرینِ شوخی، طنزویاهزل، فابل نویسی، داستان های شیرین به زبان جانوران وبا ابزارشوخواره،
دردورنجهای مردم و ناخشنودی وناخرسندی یانارضایتی آنها ازخودکامگان رابه گوش حاکمیت خودکامه می رسانند!
گرچه سرایندگان بزرگی به سان سعدی، مولوی وحافظ در آفرینه ها یاآثارشان درتبنک و قالب طنز به نقد فرمانروایان خودکامه زمان خویش به گونه چشمزدواشاره پرداخته اندولیک
عبید زاکانی یکی از بزرگترین شوخواره نویسان در تاریخ ادبیات ماست که باآفرینش آثاروآفرینه هایی مانند مثنوی موش وگربه، اخلاق الاشراق ورساله تعریفات، به چنین خویش کاری و رسالت اجتماعی دست یازیده است!