ع/سپنتامهر
شوخواره: برابرنهاده ومترادف طنز یاهزل تواندبودگرچه میان طنزوهزل ، ازدیدگاه چم ومعنا ، دوگانگی وتفاوت هست!باری!
شوخواره وشوخواره گویی همان،
طنز پردازی اجتماعی وسیاسی است!
ازیرا،
... [مشاهده متن کامل]
هرگاه چراغ آزادی فرومیردوارزشهای انسانی ازجامعه رخت بربنددوحکومت خودکامه در همه نمادهاومظاهر اجتماعی رخنگی یابدوبابه کارگیری شمشیرهمه بنیادهای اخلاقی رافروپاشددرچنین فراخه وفضایی ، کسی نتواند آشکارا ونیزآزگارا، حاکمیت و فرمانروایی خودکامگان را نقدکند
نیزچه کسی میتواندر است بگوید یا به درستی وراستی ، گواهی دهدوبه دامان نکویی وفضیلت چنگ زندوازپلیدی ورذیلت دوری جوید؟!
دراینجاست که وجدان بیدار جامعه در تُبنَک و قالب اندیشه شوخوارگی وطنز سیاسی واجتماعی ، میرویدومیبالدوخودرامینمایدوشوخواره نویسان گاهی بازبان آهنگین سروده هاوچامه های طنزیابکارگیری ازبان شیرین وشکرینِ شوخی، طنزویاهزل، فابل نویسی، داستان های شیرین به زبان جانوران وبا ابزارشوخواره،
دردورنجهای مردم و ناخشنودی وناخرسندی یانارضایتی آنها ازخودکامگان رابه گوش فرمانرواوحاکمیت خودکامه می رسانند!
گرچه سرایندگان بزرگی به سان سعدی، مولوی وحافظ در آفرینه ها یاآثارشان درتبنک و قالب طنز به نقد فرمانروایان خودکامه زمان خویش به گونه چشمزدواشاره پرداخته اندو به ستمگریهاومظالم ایشان تاخته اندولیک
عبید زاکانی نمونه یکی از بزرگترین شوخواره نویسان در تاریخ ادبیات ماست که باآفرینش آثاروآفرینه های چندگانه مانند مثنوی موش وگربه، اخلاق الاشراق ورساله تعریفات، به چنین خویش کاری و رسالت اجتماعی دست یازیده است!
شوخواره: برابرنهاده ومترادف طنز یاهزل تواندبودگرچه میان طنزوهزل ، ازدیدگاه چم ومعنا ، دوگانگی وتفاوت هست!باری!
شوخواره وشوخواره گویی همان،
طنز پردازی اجتماعی وسیاسی است!
ازیرا،
... [مشاهده متن کامل]
هرگاه چراغ آزادی فرومیردوارزشهای انسانی ازجامعه رخت بربنددوحکومت خودکامه در همه نمادهاومظاهر اجتماعی رخنگی یابدوبابه کارگیری شمشیرهمه بنیادهای اخلاقی رافروپاشددرچنین فراخه وفضایی ، کسی نتواند آشکارا ونیزآزگارا، حاکمیت و فرمانروایی خودکامگان را نقدکند
نیزچه کسی میتواندر است بگوید یا به درستی وراستی ، گواهی دهدوبه دامان نکویی وفضیلت چنگ زندوازپلیدی ورذیلت دوری جوید؟!
دراینجاست که وجدان بیدار جامعه در تُبنَک و قالب اندیشه شوخوارگی وطنز سیاسی واجتماعی ، میرویدومیبالدوخودرامینمایدوشوخواره نویسان گاهی بازبان آهنگین سروده هاوچامه های طنزیابکارگیری ازبان شیرین وشکرینِ شوخی، طنزویاهزل، فابل نویسی، داستان های شیرین به زبان جانوران وبا ابزارشوخواره،
دردورنجهای مردم و ناخشنودی وناخرسندی یانارضایتی آنها ازخودکامگان رابه گوش فرمانرواوحاکمیت خودکامه می رسانند!
گرچه سرایندگان بزرگی به سان سعدی، مولوی وحافظ در آفرینه ها یاآثارشان درتبنک و قالب طنز به نقد فرمانروایان خودکامه زمان خویش به گونه چشمزدواشاره پرداخته اندو به ستمگریهاومظالم ایشان تاخته اندولیک
عبید زاکانی نمونه یکی از بزرگترین شوخواره نویسان در تاریخ ادبیات ماست که باآفرینش آثاروآفرینه های چندگانه مانند مثنوی موش وگربه، اخلاق الاشراق ورساله تعریفات، به چنین خویش کاری و رسالت اجتماعی دست یازیده است!