شوخس

لغت نامه دهخدا

شوخس. [ ش َ / شُو خ ُ ] ( نف مرکب ) ( از: «شو»، صورتی از شب + «خُس »، صورتی از خُسب ، مخفف خسبنده ) شب خسب. شب خسبنده. خسبنده در شب. || ( اِ مرکب ) شب خسب. گل ابریشم. و این نامی است که در نور و کجور به گل ابریشم دهند.( یادداشت مؤلف ). رجوع به شب خسب و گل ابریشم شود.

شوخس. [ ش َ / شُو خ ِ ] ( اِ مرکب ) شوخُس. تلفظی از «شب خسب ». درخت گل ابریشم. ( جنگل شناسی کریم ساعی ص 223 ). و رجوع به شب خسب و گل ابریشم شود.

فرهنگ فارسی

شب خسب یا گل ابریشم

گویش مازنی

/shoKhes/ شب خواب - نوعی گنجشک ۳درخت ابریشم

پیشنهاد کاربران

بپرس