شوخ گیر

لغت نامه دهخدا

شوخ گیر. ( نف مرکب ) زداینده ٔشوخ. پاک کننده و دورسازنده آلودگی و ناپاکی. || فرومایه و دون. ( ناظم الاطباء ). || ( اِ مرکب ) ابزاری آهنین و دراز که نوک آن مانند چنگک [ است ] و بدان معدن را میکاوند. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

زداینده شوخ یا فرومایه و دون

پیشنهاد کاربران

بپرس