شوخ گرفتن. [ گ ِ رِ ت َ ] ( مص مرکب ) شوخ بستن. درشت و هنگفت شدن دست از کار و محنت و مزدوری و پینه بستن آن. ( ناظم الاطباء ). پدید آمدن چرک و وسخ در اندام و پینه بستن دست و پای بالخصوص : اگر شوخ گیرد همه جای من چه باشد دلم از طمع هست پاک.
خسروی.
رجوع به شوخ بستن شود.
فرهنگ فارسی
شوخ بستن درشت و هنگفت شدن دست از کار محنت و مزدوری و پینه بستن آن .
