شوته. [ ت ِ ] ( ص ) اصلاً عبری و بمعنی خل و دیوانه است و شاید اصلاً با شیدای فارسی از یک ریشه باشد. در زبان فارسی این لغت به همین معنی در بین بازاریان و همسایگان محله کلیمیان و کسانی که با این اقلیت دینی حشر و نشر دارند مستعمل است. در کرمانشاه «شیت » بر وزن چیت به همین معنی است و محتمل است که از همان ریشه گرفته شده باشد. ( از فرهنگ عامیانه جمال زاده ).
