شُتا روسْتاوِلی ( به گرجی: შოთა რუსთაველი ) یکی از شاعران گرجی سدهٔ ۱۲ میلادی بود.
او را بزرگ ترین شاعر ادبیات کلاسیک غیر دینی گرجستان می دانند.
روستاولی نویسندهٔ حماسهٔ پلنگینه پوش ( ვეფხისტყაოსანი: وِپْخیسْتْقائُسانی ) است که حماسه ملی گرجستان می باشد.
شوتا روستاولی برای گرجی ها به عنوان بزرگترین شاعر آنان محسوب می شود. در مورد خاستگاه او اطلاعات کمی وجود دارد، اما همان طور که چهاربیتی هشتم شعر دیده می شود، شاعر خود را به عنوان «روستاولی» ( کسی اهل روستاوی ) معرفی می کند. سرنخ های دیگر موجود در شعر اظهار می کنند که روستاولی یک تحصیل کردهٔ فرهیخته و همچنین یک نجیب زادهٔ والامقام در دربار بزرگترین پادشاه گرجستان، ملکه تامار بوده و شاهکار خود را - که بین سال های ۱۱۹۶ تا ۱۲۰۷ میلادی سروده بود - به ملکه تامار اهدا کرده است. در سال ۱۹۶۰، گروهی از تاریخدانان و باستانشناسان گرجی در اورشلیم یا همان بیت المقدس، تصویری از روستاولی را بر روی دیوارهای کلیسایی ساخته شده در قرن نهم میلادی پیدا کردند که نوشته ای به گرجی میانه تصویر مردی سالخورده را - که ریش های سفید و بلند و قبای روحانی و با شکوه به تن دارد - «شوتا روستاولی» معرفی می کند. تاریخدانان اظهار می کنند که روستاولی قبل از مرگش سفری زیارتی به بیت المقدس داشته است.
منظومهٔ «پلنگینه پوش» یا «پهلوانِ در پوست پلنگ» قصیده ای است که روستاولی در آن، پیرامون آرمان های انسانگرایانه در قرون وسطی: عشق، دوستی، رشادت و . . . می گوید. قهرمانان داستان شجاع، نوعدوست و بخشنده هستند. مکان وقوع اتفاقات داستان پلنگینه پوش منحصر به گرجستان نبوده و سرزمین های عربی، فلات ایران، شبه جزیرهٔ هندوستان و همچنین فلات تبت نیز در آن وجود دارند.
پلنگینه پوش اغلب به عنوان حماسهٔ منظوم ملی گرجی ها محسوب می شود. این سروده به سبب زبان و وجه نمایشی خود مورد تحسین فراوان کارشناسان ادبی می باشد. این اثر برای اولین بار در سال ۱۷۱۲ میلادی در تفلیس به چاپ رسید و تا کنون به ۵۰ زبان زندهٔ دنیا ترجمه شده است.
منظومهٔ پلنگینه پوش حاوی ۱٬۵۸۷ بند چهارپاره گون قافیه شده بوده و به وزن کلاسیک گرجی یعنی ابیات شانزده هجایی با ضرباهنگ درون مصراعی سروده شده است.
سرآغاز:
آوانگاری لاتین سرآغاز:
واج نویسی فارسی سرآغاز:
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاو را بزرگ ترین شاعر ادبیات کلاسیک غیر دینی گرجستان می دانند.
روستاولی نویسندهٔ حماسهٔ پلنگینه پوش ( ვეფხისტყაოსანი: وِپْخیسْتْقائُسانی ) است که حماسه ملی گرجستان می باشد.
شوتا روستاولی برای گرجی ها به عنوان بزرگترین شاعر آنان محسوب می شود. در مورد خاستگاه او اطلاعات کمی وجود دارد، اما همان طور که چهاربیتی هشتم شعر دیده می شود، شاعر خود را به عنوان «روستاولی» ( کسی اهل روستاوی ) معرفی می کند. سرنخ های دیگر موجود در شعر اظهار می کنند که روستاولی یک تحصیل کردهٔ فرهیخته و همچنین یک نجیب زادهٔ والامقام در دربار بزرگترین پادشاه گرجستان، ملکه تامار بوده و شاهکار خود را - که بین سال های ۱۱۹۶ تا ۱۲۰۷ میلادی سروده بود - به ملکه تامار اهدا کرده است. در سال ۱۹۶۰، گروهی از تاریخدانان و باستانشناسان گرجی در اورشلیم یا همان بیت المقدس، تصویری از روستاولی را بر روی دیوارهای کلیسایی ساخته شده در قرن نهم میلادی پیدا کردند که نوشته ای به گرجی میانه تصویر مردی سالخورده را - که ریش های سفید و بلند و قبای روحانی و با شکوه به تن دارد - «شوتا روستاولی» معرفی می کند. تاریخدانان اظهار می کنند که روستاولی قبل از مرگش سفری زیارتی به بیت المقدس داشته است.
منظومهٔ «پلنگینه پوش» یا «پهلوانِ در پوست پلنگ» قصیده ای است که روستاولی در آن، پیرامون آرمان های انسانگرایانه در قرون وسطی: عشق، دوستی، رشادت و . . . می گوید. قهرمانان داستان شجاع، نوعدوست و بخشنده هستند. مکان وقوع اتفاقات داستان پلنگینه پوش منحصر به گرجستان نبوده و سرزمین های عربی، فلات ایران، شبه جزیرهٔ هندوستان و همچنین فلات تبت نیز در آن وجود دارند.
پلنگینه پوش اغلب به عنوان حماسهٔ منظوم ملی گرجی ها محسوب می شود. این سروده به سبب زبان و وجه نمایشی خود مورد تحسین فراوان کارشناسان ادبی می باشد. این اثر برای اولین بار در سال ۱۷۱۲ میلادی در تفلیس به چاپ رسید و تا کنون به ۵۰ زبان زندهٔ دنیا ترجمه شده است.
منظومهٔ پلنگینه پوش حاوی ۱٬۵۸۷ بند چهارپاره گون قافیه شده بوده و به وزن کلاسیک گرجی یعنی ابیات شانزده هجایی با ضرباهنگ درون مصراعی سروده شده است.
سرآغاز:
آوانگاری لاتین سرآغاز:
واج نویسی فارسی سرآغاز:
wiki: شوتا روستاولی