شواکل

لغت نامه دهخدا

شواکل. [ ش َ ک ِ ] ( ع اِ )ج ِ شاکل. راههای گشاده که از شارع عام برآمده باشد.( از منتهی الارب ). || ج ِ شاکلة. ( اقرب الموارد ) ( مهذب الاسماء ). و رجوع به شاکل و شاکلة شود.

فرهنگ فارسی

جمع شاکل راههای گشاده از شارع عام بر آمده باشد .

پیشنهاد کاربران

بپرس