شواهد الربوبیه (الشواهد ). شَواهِدُ الرُبوبیِّه (الشَّواهِد...)
کتابی به عربی، در فلسفه و کلام، تألیف ملاصدرا. از این نویسنده دو اثر بدین نام برجای مانده است: ۱. اثری مبسوط که عنوان کامل آن الشواهد الربوبیة فی المناهج السلوکیه است. این اثر، که پس از اسفار، به واسطۀ جامعیت مباحث آن، در زمرۀ مهم ترین آثار ملاصدرا است، به پنج مشهد و هر مشهد بر چند شاهد و هر شاهد بر چند اشراق تقسیم شده است : مشهد اول در امور عامه؛ مشهد دوم در الهیات به معنی اخص؛ مشهد سوم در معاد؛ مشهد چهارم در حشر جسمانی؛ مشهد پنجم در نبوات و ولایات. آنچه از این کتاب در دست است تا اشراق نهم از شاهد دوم از مشهد پنجم است. ملاصدرا در این اثر کوشیده تا میان فلسفه های اشراق و مشاء ارتباط و دوستی برقرار کند و به آرای کسانی چون محی الدین عربی، صدرالدین قونوی، جلال الدین رومی و شیخ اشراق نیز پرداخته است. این اثر پیش از نگارش شرح منظومۀ سبزواری، همواره به عنوان مدخل اسفار و فهم مباحث مطرح نشده در آن، چون نبوات، مورد توجه بوده و بر آن حواشی و تعلیقاتی گوناگون نوشته اند، از جمله حاشیۀ مبسوط سبزواری، تعلیقۀ محمدرضا قمشه ای و تعلیقۀ مدرس زنوزی. دو ترجمۀ دقیق قدیمی و چاپ نشده از آن به قلم شیخ ابوالقاسم یزدی و ملا احمد اردکانی موجود است. ترجمۀ امروزین آن به قلم جواد مصلح است (تهران، ۱۳۶۶ش). تصحیح انتقادی این کتاب به همراه حواشی سبزواری، به دست جلال الدین آشتیانی انجام شده است (مشهد، ۱۳۴۶ش)؛ ۲. اثری مختصر مشتمل بر خلاصۀ آرای ملاصدرا که دربردارندۀ ۱۸۶ موضوع است. این اثر کوچک یکی از مهم ترین آثار ملاصدرا است، زیرا از سویی خود او به تدوین آرایَش همت گمارده و از سوی دیگر پاره ای از این آرا در کتاب های دیگر او به طور مبسوط بحث نشده، یا به اجمال گزارده شده است. این رساله را نخستین بار حامد ناجی اصفهانی شناسایی و تصحیح کرد و در مجموعۀ رسائل فلسفی صدرالمتألهین به چاپ رساند (تهران، ۱۳۷۵ش).
کتابی به عربی، در فلسفه و کلام، تألیف ملاصدرا. از این نویسنده دو اثر بدین نام برجای مانده است: ۱. اثری مبسوط که عنوان کامل آن الشواهد الربوبیة فی المناهج السلوکیه است. این اثر، که پس از اسفار، به واسطۀ جامعیت مباحث آن، در زمرۀ مهم ترین آثار ملاصدرا است، به پنج مشهد و هر مشهد بر چند شاهد و هر شاهد بر چند اشراق تقسیم شده است : مشهد اول در امور عامه؛ مشهد دوم در الهیات به معنی اخص؛ مشهد سوم در معاد؛ مشهد چهارم در حشر جسمانی؛ مشهد پنجم در نبوات و ولایات. آنچه از این کتاب در دست است تا اشراق نهم از شاهد دوم از مشهد پنجم است. ملاصدرا در این اثر کوشیده تا میان فلسفه های اشراق و مشاء ارتباط و دوستی برقرار کند و به آرای کسانی چون محی الدین عربی، صدرالدین قونوی، جلال الدین رومی و شیخ اشراق نیز پرداخته است. این اثر پیش از نگارش شرح منظومۀ سبزواری، همواره به عنوان مدخل اسفار و فهم مباحث مطرح نشده در آن، چون نبوات، مورد توجه بوده و بر آن حواشی و تعلیقاتی گوناگون نوشته اند، از جمله حاشیۀ مبسوط سبزواری، تعلیقۀ محمدرضا قمشه ای و تعلیقۀ مدرس زنوزی. دو ترجمۀ دقیق قدیمی و چاپ نشده از آن به قلم شیخ ابوالقاسم یزدی و ملا احمد اردکانی موجود است. ترجمۀ امروزین آن به قلم جواد مصلح است (تهران، ۱۳۶۶ش). تصحیح انتقادی این کتاب به همراه حواشی سبزواری، به دست جلال الدین آشتیانی انجام شده است (مشهد، ۱۳۴۶ش)؛ ۲. اثری مختصر مشتمل بر خلاصۀ آرای ملاصدرا که دربردارندۀ ۱۸۶ موضوع است. این اثر کوچک یکی از مهم ترین آثار ملاصدرا است، زیرا از سویی خود او به تدوین آرایَش همت گمارده و از سوی دیگر پاره ای از این آرا در کتاب های دیگر او به طور مبسوط بحث نشده، یا به اجمال گزارده شده است. این رساله را نخستین بار حامد ناجی اصفهانی شناسایی و تصحیح کرد و در مجموعۀ رسائل فلسفی صدرالمتألهین به چاپ رساند (تهران، ۱۳۷۵ش).
wikijoo: شواهد_الربوبیه_(الشواهد...)