شواصرا. [ ش َ ص َ ] ( اِ ) مسک الجن است و او را در تنکابن مشک واش نامند و ابوریحان بیان نمود که در بلاد دیلم به این اسم گیاهی دیده ام و آن نباتی است خاکستری رنگ منحصر در اوراق ریزه متراکم و از روی زمین جدا نمی شود بی گل و بی ساق و بیخش سیاه و بقدر مسماری و منبتش سنگلاخهای کوههای عظیم و از تازه او تا چند ماه بوی مشک خالص می آید و خاصیت سنبل الطیب دارد. ( از مخزن الادویه ). به لغت سریانی نوعی از برنجاسف است و آن را به عربی مسک الجن خوانند و برنجاسف گیاهی است که آن را بوی مادران گویند. ( برهان ) ( آنندراج ). مسک الجن. امبروسیا. ارطاماسیا. مشک الجن. گویند در بلاد شبانکاره فارس مشک چوپان نامند و در تنکابن مشک واش.( مخزن الادویه ). نوعی از بومادران. ( ناظم الاطباء ).
فرهنگ فارسی
نوعی از بوی مادران گویند در بلاد شبانکاره فارس مشک چوپان نامند و در تنکابن مشک داش .
