شوارق

لغت نامه دهخدا

شوارق. [ ش َ رِ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ شارقة. ( ناظم الاطباء ). روشنیها و چیزهای روشن. ( غیاث اللغات ) : و النور المتقوی بالشوارق العظیمة العاشق لسنخه ینجذب الی ینبوع الحیاة. ( حکمت اشراق ص 224 ). و رجوع به شارقة شود.

فرهنگ فارسی

جمع شارقه روشنیها و چیز های روشن .

دانشنامه آزاد فارسی

شَوارِق
(عنوان کامل: شوارق الالهام فی شرح تجریدالکلام) کتابی به عربی، در شرح کلامیِ تجریدالکلام نصیرالدین طوسی، تألیف ملاعبدالرزاق لاهیجی. مؤلف در این اثر با موشکافی بسیار به نقد آرای شارحان تجرید و شرح مواقف و شرح مقاصد پرداخته، و گاه در ارائۀ مباحث خود از شیوه های تعلیمی استادش ملاصدرا، در حکمت متعالیه بهره برده است. کامل ترین چاپ این کتاب، در دو مجلد به انضمام حواشی مدرس زنوزی چاپ سنگی شده است (۱۳۰۳ق).

پیشنهاد کاربران

بپرس