شوارْتْسْشیلْد، کارْل (۱۸۷۳ـ۱۹۱۶)(Schwarzschild, Karl)
شوارْتْسْشیلْد، کارْل
اخترشناس آلمان و متخصص فیزیک نظری. برای نخستین بار صفحۀ عکاسی را در تلسکوپ جایگزین چشم کرد و شدت نور رسیده به این صفحه ها را با نورسنج اندازه گرفت. بخشی از تجهیزات مورد نیازش را خود طراحی می کرد و می ساخت. نخستین نتایج معتبر نورسنجی عکاسی را منتشر ساخت. همچنین، سهم فراوانی در مکانیک آسمانی، دینامیک اختری، نظریۀ اُپتیکی و نظریۀ تعادل تابشی داشت. در فرانکفورت آم - ماین (فرانکفورت) زاده شد، و در استراسبورگ و مونیخ درس خواند. پس از دریافت دانشنامۀ دکتری در ۱۸۹۶، به رصدخانۀ کافنر در وین رفت. در ۱۹۰۲، به استادی و سرپرستی رصدخانه گوتینگن انتخاب شد. از ۱۹۰۹، سرپرست رصدخانۀ اخترفیزیکیِ پوتسدام بود. در ۱۹۱۴، به ارتش پیوست و در بلژیک و روسیه خدمت کرد. در ۱۹۰۰، این نظریه را مطرح کرد که هندسۀ فضا احتمالاً با اصول اقلیدسی انطباق ندارد. این اظهار نظر، شانزده سال پیش از انتشار نظریۀ نسبیت عام آلبرت اینشتین مطرح شد. چندی بعد، برای نخستین بار حل دقیق معادلات میدان اینشتین را به دست آورد. شوارتسشیلد مفهوم تعادل تابشی را در اخترفیزیک وارد کرد و احتمالاً برای نخستین بار، به اهمیت فرآیندهای تابشی در انتقال حرارت در جّوهای اختری پی بُرد. در ۱۹۰۶، اثری در زمینۀ انتقال انرژی در سطح خورشید، و در مجاورت آن منتشر کرد. تداخل سنجی چندشکافی ابداع کرد و آن را برای اندازه گیری فاصلۀ جدایی ستاره های دوگانۀ نزدیک به هم به کار برد. طی گرفت کامل خورشیدی در ۱۹۰۵، طیف نگاشتهایی تهیه کرد که اطلاعاتی از ترکیب شیمیایی نواحی ارتفاعات متفاوت خورشید به دست می داد. چندی بعد، عدسی شیئی طیف نگاشتیای طراحی کرد که وسیلۀ سریع و اطمینان بخشی برای تعیین سرعت شعاعی ستاره ها بود. پسرش، مارتین شوارتسشیلد، نیز اخترشناس بود.
شوارْتْسْشیلْد، کارْل
اخترشناس آلمان و متخصص فیزیک نظری. برای نخستین بار صفحۀ عکاسی را در تلسکوپ جایگزین چشم کرد و شدت نور رسیده به این صفحه ها را با نورسنج اندازه گرفت. بخشی از تجهیزات مورد نیازش را خود طراحی می کرد و می ساخت. نخستین نتایج معتبر نورسنجی عکاسی را منتشر ساخت. همچنین، سهم فراوانی در مکانیک آسمانی، دینامیک اختری، نظریۀ اُپتیکی و نظریۀ تعادل تابشی داشت. در فرانکفورت آم - ماین (فرانکفورت) زاده شد، و در استراسبورگ و مونیخ درس خواند. پس از دریافت دانشنامۀ دکتری در ۱۸۹۶، به رصدخانۀ کافنر در وین رفت. در ۱۹۰۲، به استادی و سرپرستی رصدخانه گوتینگن انتخاب شد. از ۱۹۰۹، سرپرست رصدخانۀ اخترفیزیکیِ پوتسدام بود. در ۱۹۱۴، به ارتش پیوست و در بلژیک و روسیه خدمت کرد. در ۱۹۰۰، این نظریه را مطرح کرد که هندسۀ فضا احتمالاً با اصول اقلیدسی انطباق ندارد. این اظهار نظر، شانزده سال پیش از انتشار نظریۀ نسبیت عام آلبرت اینشتین مطرح شد. چندی بعد، برای نخستین بار حل دقیق معادلات میدان اینشتین را به دست آورد. شوارتسشیلد مفهوم تعادل تابشی را در اخترفیزیک وارد کرد و احتمالاً برای نخستین بار، به اهمیت فرآیندهای تابشی در انتقال حرارت در جّوهای اختری پی بُرد. در ۱۹۰۶، اثری در زمینۀ انتقال انرژی در سطح خورشید، و در مجاورت آن منتشر کرد. تداخل سنجی چندشکافی ابداع کرد و آن را برای اندازه گیری فاصلۀ جدایی ستاره های دوگانۀ نزدیک به هم به کار برد. طی گرفت کامل خورشیدی در ۱۹۰۵، طیف نگاشتهایی تهیه کرد که اطلاعاتی از ترکیب شیمیایی نواحی ارتفاعات متفاوت خورشید به دست می داد. چندی بعد، عدسی شیئی طیف نگاشتیای طراحی کرد که وسیلۀ سریع و اطمینان بخشی برای تعیین سرعت شعاعی ستاره ها بود. پسرش، مارتین شوارتسشیلد، نیز اخترشناس بود.
wikijoo: شوارتسشیلد،_کارل_(۱۸۷۳ـ۱۹۱۶)