شواجن

لغت نامه دهخدا

شواجن. [ ش َ ج ِ ] ( ع اِ ) ج ِ شاجنة، به معنی راه اعلای وادی و وادی درخت ناک. ( از منتهی الارب )( از اقرب الموارد ). || ( اِخ ) وادیی است بزرگ به دیار ضبة. ( منتهی الارب ) ( از معجم البلدان ).

فرهنگ فارسی

ودای درخت ناک جمع شاجنه

پیشنهاد کاربران

بپرس