شهیدی بختیاری

لغت نامه دهخدا

شهیدی بختیاری. [ ش َ دی ِ ب َ ] ( اِخ ) مؤلف مجمع الفصحاء آرد: جوانی بود ازالوار بختیاری که بیاری بخت بلند، صاحب طبع بلند و ذوق محبت شده و در خدمت ارباب دانش کسب آدمیت کرد و سیاحت گزید و بطهران آمد و مداحی نمود و اثری از او باقی نماند جز قصیده ای. ( از مجمعالفصحاء ج 2 ص 245 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس