شهیدی

/Sahidi/

لغت نامه دهخدا

شهیدی. [ ش َ ] ( ص نسبی ) منسوب به شهید. رجوع به شهید شود.

شهیدی. [ ش َ ] ( ص ) روسپی باره و زناکار. ( ناظم الاطباء ). || ( اِ ) تربزه که از اندرون سرخ برآید. ( غیاث ).

شهیدی.[ ش َ ] ( اِخ ) ( بابا... ) از شعرای معروف زمان سلطان یعقوب و در خدمت او عمری خوش گذرانید و پس از فوت سلطان در عراق و آذربایجان نمانده و عازم خراسان شد و در ورود بهرات مولانا جامی و شعرای نامی از او استقبال نموده و حضرت سلطان میرزا به او التفات بسیار نمود و بمجرد ورود شاه اسماعیل صفوی بهند رفت و در کجرات پس از صد سال عمر درگذشت. ( از آتشکده آذر ص 238 ).

فرهنگ فارسی

روسپی پاره و زنا کار

دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] شهیدی (ابهام زدایی). شهیدی ممکن است به یکی از افراد زیر اشاره داشته باشد:

پیشنهاد کاربران

بپرس