شهپاد یا شناور هدایت پذیر از دور ( UUV ) گونه ای شناور زیرآبی است که بدون سرنشین به انجام فعالیت می پردازد. این شناورها در دو گونهٔ کنترل از راه دور ( ROUV ) و شناورهای خودران ( AUV ) دسته بندی می شوند.
شهپادهای کنترل از راه دور یکی از انواع شهپادها هستند که از آنها برای انجام مأموریت در شرایطی که برای انسان خطرناک است استفاده می شود. این شهپادها بیشتر استفاده آموزشی، تحقیقاتی و صنعتی دارند. طراحی آنها به نحوی است که توان انجام عملیات به صورت مستقل را ندارد و کاربر انسانی با استفاده از مجموعه ای از دوربین ها، حسگرها و ابزارهای کنترلی اقدام به هدایت آنها از راه دور می نماید. برخی از این شناورها نیز چنگک یا وسیله مشابه برای گرفتن اشیا را دارا می باشند.
شناورهای خودران نوع دیگری از شهپادها هستند که نیازی به کنترل مستقیم توسط انسان ندارند. وزن آنها از چند کیلوگرم تا چند تن متغیر است. این نوع از شهپاد اولین بار در سال ۱۹۵۷ برای انجام ماموریت های تحقیقاتی در آب های قطب شمال ساخته شد. نمونه های اولیه تا عمق ۳۶۵۰ متری برای مدت ۵٫۵ ساعت غوطه ور می ماندند اما نمونه های جدیدتر می توانند تا عمق ۶۰۰۰ متری نیز پایین رفته و ۸۵۰۰ کیلومتر پیمایش داشته باشند.
نیروی دریایی ایالات متحده از ابتدای دهه ۹۰ میلادی به کارگیری شهپادها برای شناسایی و خنثی سازی مین های دریایی را آغاز کرد. ارتش چین نیز در حال حاضر برای شناسایی و جمع آوری اطلاعات از شهپاد استفاده می کند. به جز این دو کشور نیروی دریایی کشورهایی مانند روسیه، انگلیس و فرانسه نیز از شهپادها برای مقاصد نظامی استفاده می کنند که عمدتاً مربوط به پاکسازی آبها از مین های دریایی می شود. نیروی دریایی سپاه پاسداران نیز در مراسم تحویل تجهیزات در پایان سال ۱۴۰۰ از نوعی شناور بدون سرنشین کوچک رونمایی کرد که هنوز اطلاعاتی دربارهٔ آن منتشر نشده است. [ ۱]
انجمن نشنال جئوگرافیک اخیراً در ساخت فیلم مستندی در خصوص کشتی های غرق شده از انواع شهپادهای کنترل از راه دور استفاده کرده است. این شهپادها با قابلیت های پیشرفته فیلمبرداری به لاشه کشتی های غرق شده و هواپیماهای سقوط کرده در آب ها نزدیک شده و از آنها در زیر آب فیلمبرداری می کردند.
از شهپادها برای انجام فعالیت اکتشافی در آبهای عمیق از قبیل کشف جانوران و گونه های جدید یا اندازه گیری پارامترهای زیست محیطی استفاده می شود. همچنین برای نقشه برداری از اعماق اقیانوس ها نیز از شهپادهایی استفاده می شود که به تجهیزاتی مانند حسگرهای مغناطیسی و فراصوت، دوربین های دیجیتال مجهز هستند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفشهپادهای کنترل از راه دور یکی از انواع شهپادها هستند که از آنها برای انجام مأموریت در شرایطی که برای انسان خطرناک است استفاده می شود. این شهپادها بیشتر استفاده آموزشی، تحقیقاتی و صنعتی دارند. طراحی آنها به نحوی است که توان انجام عملیات به صورت مستقل را ندارد و کاربر انسانی با استفاده از مجموعه ای از دوربین ها، حسگرها و ابزارهای کنترلی اقدام به هدایت آنها از راه دور می نماید. برخی از این شناورها نیز چنگک یا وسیله مشابه برای گرفتن اشیا را دارا می باشند.
شناورهای خودران نوع دیگری از شهپادها هستند که نیازی به کنترل مستقیم توسط انسان ندارند. وزن آنها از چند کیلوگرم تا چند تن متغیر است. این نوع از شهپاد اولین بار در سال ۱۹۵۷ برای انجام ماموریت های تحقیقاتی در آب های قطب شمال ساخته شد. نمونه های اولیه تا عمق ۳۶۵۰ متری برای مدت ۵٫۵ ساعت غوطه ور می ماندند اما نمونه های جدیدتر می توانند تا عمق ۶۰۰۰ متری نیز پایین رفته و ۸۵۰۰ کیلومتر پیمایش داشته باشند.
نیروی دریایی ایالات متحده از ابتدای دهه ۹۰ میلادی به کارگیری شهپادها برای شناسایی و خنثی سازی مین های دریایی را آغاز کرد. ارتش چین نیز در حال حاضر برای شناسایی و جمع آوری اطلاعات از شهپاد استفاده می کند. به جز این دو کشور نیروی دریایی کشورهایی مانند روسیه، انگلیس و فرانسه نیز از شهپادها برای مقاصد نظامی استفاده می کنند که عمدتاً مربوط به پاکسازی آبها از مین های دریایی می شود. نیروی دریایی سپاه پاسداران نیز در مراسم تحویل تجهیزات در پایان سال ۱۴۰۰ از نوعی شناور بدون سرنشین کوچک رونمایی کرد که هنوز اطلاعاتی دربارهٔ آن منتشر نشده است. [ ۱]
انجمن نشنال جئوگرافیک اخیراً در ساخت فیلم مستندی در خصوص کشتی های غرق شده از انواع شهپادهای کنترل از راه دور استفاده کرده است. این شهپادها با قابلیت های پیشرفته فیلمبرداری به لاشه کشتی های غرق شده و هواپیماهای سقوط کرده در آب ها نزدیک شده و از آنها در زیر آب فیلمبرداری می کردند.
از شهپادها برای انجام فعالیت اکتشافی در آبهای عمیق از قبیل کشف جانوران و گونه های جدید یا اندازه گیری پارامترهای زیست محیطی استفاده می شود. همچنین برای نقشه برداری از اعماق اقیانوس ها نیز از شهپادهایی استفاده می شود که به تجهیزاتی مانند حسگرهای مغناطیسی و فراصوت، دوربین های دیجیتال مجهز هستند.
wiki: شهپاد
