شهمیل. [ ش ِ ] ( اِ ) نامی غیرعربی است چون شرحبیل و شراحیل. ( المعرب جوالیقی ص 205 ). محشی المعرب در ذیل این کلمه نویسد: الجمهره گویدشهمیل اسم است و آن برادر عتیک است و او پدر قبیله ای است که قسمت بزرگی از آن در فارسند. اما در ضبط کلمه و اینکه آیا عربی و یا معرب است مطلبی نیاورده است. و مؤلف الاشتقاق در ذکر فرزندان «اسدبن عمران » گوید: پسران اسد، عتیک و شهمیل اند و فیروزآبادی شهمیل را بکسر «ش » ضبط کرده اما مؤلف لسان العرب به فتح «ش » آورده و او را پدر بطنی و برادر عتک خوانده است. شهمیل. [ ش َ ] ( اِخ ) از قرای مرو است. ( از معجم البلدان ).
