شهشناس

لغت نامه دهخدا

شهشناس. [ ش َ ش ِ ] ( نف مرکب ) مخفف شاه شناس. شاه شناسنده. شناسنده شاه :
دیده میباید که باشد شه شناس
تا شناسد شاه را در هر لباس.
( امثال و حکم ص 846 ) ( یادداشت مؤلف ).
|| ( ن مف مرکب ) که شاه او را شناسد. رجوع به شاه شناس شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس