شَهِستان پهلوی، نام یک مجموعه بزرگ شهری بود که طرح اجرای آن در زمان محمدرضا پهلوی بنا گذاشته شد ولی با وقوع انقلاب ۱۳۵۷ این طرح هیچ گاه طور کامل اجرایی نشد. بخشی از این طرح احداث یک برج مخابراتی مانند برج میلاد امروزی بود ( طراحی و ساخت برج میلاد در سال ۱۳۷۰ آغاز شد و در سال ۱۳۸۷ به پایان رسید ) .
... [مشاهده متن کامل]
«شهستان پهلوی»، که توسط معمار و شهرساز بریتانیایی، «لویلین دیویز» ( Llewelyn Davies ) ، طراحی شده بود ، قرار بود که در تپه های عباس آباد در تهران ساخته شود، یکی از بخش های این طرح برج شیر و خورشید بود که قرار بود یک برج به شکل پرچم ایران ساخته شود و در وسط آن مجسمه شیر و خورشید قرار گیرد.
این مجموعه دارای یک میدان بزرگ به نام «شاه و ملت» و کاربری های متعدد سیاسی، اداری، خدماتی، فرهنگی، تالارهای موسیقی، تماشاخانه ها، مرکز تجارت جهانی، فروشگاه ها و ایستگاه های مترو بود که می توانست پروژه ای برای نمایش توانایی ها و دستاوردهای نوین کشور و ساختن چهره ای بین المللی از پایتخت باشد.
در طرح جامع این مجموعه سال ۱۳۴۸، ایجاد محله جدیدی برای امور اداری، سیاسی و بین المللی ( که تمامی سفارت خانه های کشورها در ایران غیر از سفارت بریتانیا و چین به شهستان پهلوی منتقل می شدند ) پیش بینی شده بود و در اواخر سال ۱۳۵۳ با ترقی قیمت نفت امکان تأمین منابع مالی پروژه های عمرانی فراهم شد. پیش بینی شده بود که بناهایی برای دستگاه های اداری کشوری، شهرداری، فعالیت های فرهنگی، تجاری و پذیرایی اختصاص یابد.
میدان وسیع و مرکزی شاه و ملت از میدان شاه در اصفهان و میدان سرخ در مسکو نیز وسیع تر بود و به برگزاری مراسم های بزرگ ملی اختصاص داشت. فضاهای عمومی باز مانند پارک ها و باغ ها و راه های ارتباطی، این فضای باشکوه را به خود اختصاص می دادند.
در سال ۱۳۵۷، ساخت اولین تونل متروی تهران در منطقه شهستان پهلوی آغاز و انجام شد. این بخش از خط ۱ مترو تهران قرار بود که دارای چهار ایستگاه در منطقه شهستان پهلوی باشد که ایستگاه اول آن در زیر بلوار شهبانو فرح، ایستگاه دوم در زیر میدان ۲۴ اسفند، ایستگاه سوم در زیر بلوار داریوش بزرگ و ایستگاه چهارم در زیر بلوار محمدرضاشاه احداث شود.
پس از انقلاب ۱۳۵۷، این زمین ها که از جنوب به خیابان شهید بهشتی ( عباس آباد ) ، از غرب به اتوبان مدرس ( شاهنشاهی ) ، از شرق به جلفا و داودیه و از شمال به میرداماد - حقانی ( جهان کودک ) - ختم می شد، بخشی از آن ها به ساختمان های اداری بوستان آب و آتش و بخشی نیز به مصلی تهران تبدیل شد.
... [مشاهده متن کامل]
«شهستان پهلوی»، که توسط معمار و شهرساز بریتانیایی، «لویلین دیویز» ( Llewelyn Davies ) ، طراحی شده بود ، قرار بود که در تپه های عباس آباد در تهران ساخته شود، یکی از بخش های این طرح برج شیر و خورشید بود که قرار بود یک برج به شکل پرچم ایران ساخته شود و در وسط آن مجسمه شیر و خورشید قرار گیرد.
این مجموعه دارای یک میدان بزرگ به نام «شاه و ملت» و کاربری های متعدد سیاسی، اداری، خدماتی، فرهنگی، تالارهای موسیقی، تماشاخانه ها، مرکز تجارت جهانی، فروشگاه ها و ایستگاه های مترو بود که می توانست پروژه ای برای نمایش توانایی ها و دستاوردهای نوین کشور و ساختن چهره ای بین المللی از پایتخت باشد.
در طرح جامع این مجموعه سال ۱۳۴۸، ایجاد محله جدیدی برای امور اداری، سیاسی و بین المللی ( که تمامی سفارت خانه های کشورها در ایران غیر از سفارت بریتانیا و چین به شهستان پهلوی منتقل می شدند ) پیش بینی شده بود و در اواخر سال ۱۳۵۳ با ترقی قیمت نفت امکان تأمین منابع مالی پروژه های عمرانی فراهم شد. پیش بینی شده بود که بناهایی برای دستگاه های اداری کشوری، شهرداری، فعالیت های فرهنگی، تجاری و پذیرایی اختصاص یابد.
میدان وسیع و مرکزی شاه و ملت از میدان شاه در اصفهان و میدان سرخ در مسکو نیز وسیع تر بود و به برگزاری مراسم های بزرگ ملی اختصاص داشت. فضاهای عمومی باز مانند پارک ها و باغ ها و راه های ارتباطی، این فضای باشکوه را به خود اختصاص می دادند.
در سال ۱۳۵۷، ساخت اولین تونل متروی تهران در منطقه شهستان پهلوی آغاز و انجام شد. این بخش از خط ۱ مترو تهران قرار بود که دارای چهار ایستگاه در منطقه شهستان پهلوی باشد که ایستگاه اول آن در زیر بلوار شهبانو فرح، ایستگاه دوم در زیر میدان ۲۴ اسفند، ایستگاه سوم در زیر بلوار داریوش بزرگ و ایستگاه چهارم در زیر بلوار محمدرضاشاه احداث شود.
پس از انقلاب ۱۳۵۷، این زمین ها که از جنوب به خیابان شهید بهشتی ( عباس آباد ) ، از غرب به اتوبان مدرس ( شاهنشاهی ) ، از شرق به جلفا و داودیه و از شمال به میرداماد - حقانی ( جهان کودک ) - ختم می شد، بخشی از آن ها به ساختمان های اداری بوستان آب و آتش و بخشی نیز به مصلی تهران تبدیل شد.
