شهریورگان

لغت نامه دهخدا

شهریورگان. [ ش َ ری وَ ] ( اِ مرکب ) روز چهارم از ماه شمسی که شهریورماه باشد. در این روز مغان جشن سازند و عید کنند. ( برهان ) ( از انجمن آرا ) ( ناظم الاطباء ) ( از آنندراج ). مرکب است از «شهریور» به اضافه «گان »، پسوند نسبت جشن جشنی که در شهریور روز ( چهارمین روز ) از شهریورماه ( ششمین ماه ) در ایران باستان برپا میداشتند. ( حاشیه برهان چ معین از یشتها ج 1 ص 93 و خرده اوستا ص 209 ).

فرهنگ فارسی

جشنی درروزاول شهریورروزچهارم شهریوردرایران
( اسم ) جشنی که شهریور روز ( چهارمین روز ) از شهریور ماه در ایران باستان بر پا می داشتند .

فرهنگ معین

( ~ . ) (اِمر. )جشنی که در شهریور روز «چهارمین روز ماه شهریور» در ایران باستان برگزار می گردید.

فرهنگ عمید

جشنی که در شهریور روز (روز چهارم شهریور ) در ایران باستان برپا می کردند.

دانشنامه آزاد فارسی

از جشن های باستانی ایران. شهریورگان روز چهارم از ماه ششم سال خورشیدی ایرانی است. در ایران پیش از اسلام، هر روز از ماه نامی داشت و چون نام ماه و نام روز باهم برابر می شد، آن روز را جشن می گرفتند و آتش می افروختند. واژۀ شهریورگان از کلمۀ شهریور به معنای پادشاهی (و کشورداری) نیک و برگزیده و پسوند نسبت «گان» آمده است. به باور ایرانیان شهریور نام ایزد فلزات و تدبیر امور و مصالح بود و نگهبانی ششمین ماه سال و چهارمین روز ماه بدو سپرده بود.
wikijoo: شهریورگان

پیشنهاد کاربران

شهریورگان: این جشن در روز شهریور در ما شهریور در گاه شمار باستانی یعنی ( سیم مردادماه ) برگزار می شده است. روزشهریور چهارمین روز ار ماه سی روزه گاهشمار ایران باستان است و چون در تقویم رسمی کشور شش ماهه ابتدای سال سی ویک روز است روز شهریور از ماه شهریور در سیم مردادماه می باشد. فرشته شهریور در عالم روحانی مظهر قدرت و نیرو می باشد و در عالم مادی پاسبان و نگهبان فلزات است .
... [مشاهده متن کامل]

ظاهرا این جشن نیز به فراموشی سپرده شده است و اطلاع و آگاهی دقیقی از چگونگی برگزاری آن در دست نیست. آمده است در این روز در خانه ها ٬ آتش خانگی می افروختند و به میهمانی و سرور و نیایش خداوند میپرداختند.

بپرس