شهرویی

در گفتار دویم صفحه 1491 جلد دوم همین کتاب نوشته شده که ایل شهرویی بعد از وفات میرزا منصورخان والی بهبهان، در حدود سال 1256 هجری قمری ( 1218 شمسی ) تمام طایفه شهرویی از نواحی بهبهان به جانب رامهرمز و عربستان ( سرزمین های عربی ) و شوشتر فرار نمودند. و در سال 1282 نواب اشرف والا احتشام الدواله سلطان اویس میرزا، دام عمره، تیره هیا شیرعلی را اطمینان داد به کهگیلویه بازگردانید و در محل بوالفریس از حومه بهبهان منزل داد و مدتی بماندند و بعد از عزل نواب معزی الیه ، باز پرداکنده اطراف شدند.
بخاطر اینکه عده ای از ایل شهرویی به چهارمحال بختیاری فرار کرده بودند. یا بخاطر شباهت اسمی شهرویی و شیرالی عده به اشتباه ایل شهرویی را بختیاری می دادند. در صورت ایل شهرویی یکی از ایلات کهگیلویه می باشد. و هیچ ارتباط تاریخی و قومی با ایل بختیاری ندارند.

را به جهت پذیرایی از امام رضا کشت و سلسله اتفاقاتی را در این رابطه بیان می کنند هستند چنین اعتقادی توسط طوایف دیگر شهرویی در ممسنی یا ابوالفارس بیان نمیشود اگر منشا یکسانی داشتند می بایست جدی یکسان هم داشته باشند

3 - تاج الدین خان
4 - سیاه منصور خان
*خیرالدین. خدرالدین*
5 - احمد خان
6 - بلی خان
7 - مهدی خان
هفت تیره اصلی
شاهمنصورند ( آشتیانی )
تاجدی وند
اردشیر وند ( شیروند. شهروند )
خیری وند
احمد وند
بلی بیگیوند
مهدی وند
بیست تیره فرعی ( رستمی. هارونی. اسماعیل وند. تپایی. غریبی. چهاربنیچه
. براتوند. خدابخشی. چهارمحالی. . کوزری.
روزعلی وند. میرزاوند. گیلان وند. زیلایی منجزی. . . . .
و چندین طایفه مستقل
***
تیره شیروند خلیلی ساکن در مسجدسلیمان. شوشتر. اهواز. اندیکا.
. کوهرنگ. شهرکرد. اصفهان. کران. فارسان
شهر ::shehr. شیر

تیره شیران در طایفه اورک
تیره شیروند بختیاری در لرستان
طایفه شیرالی در شوشتر
طایفه شیرالی در باغملک
طایفه آل خورشید شیرعالی در باغملک
طایفه شیرانی در مسجدسلیمان و چهارمحال و بختیاری
طایفه شیرکوند لر