شهرضا شهرستان

دانشنامه آزاد فارسی

شهرضا، شهرستانواقع در نواحی جنوبی استان اصفهان، مشتمل بر بخش مرکزی و بخش سمیرم سفلی با مرکزیت اداری شهر شَهرِضا. از شمال غربی به شهرستان مبارکه، از شرق به شهرستان اصفهان، از جنوب شرقی به استان فارس (شهرستان آباده)، از جنوب و جنوب غربی به شهرستان سمیرم و از غرب به استان چهارمحال و بختیاری (شهرستان بروجن) محدود است. سرزمینی است نیمه کوهستانی که رشته کوه های نه چندان بلندی از شمال غربی به سوی جنوب شرقی آن کشیده شده و بخش اعظم آن را دره های پهناور و جلگه های نسبتاً هموار فراگرفته است. بلندترین کوه این شهرستان کوه گرم آباد (۳,۳۵۹ متر) است و کوه های پلنگی، سوراخ دار و ارتفاعات جنوب شرقی شهر شهرضا از دیگر ارتفاعات مهم این شهرستان است. رودخانه های این شهرستان عموماً فصلی اند و از عمده ترین آن ها رودشور است که از دهستان قُمبوان می گذرد. اقلیم این شهرستان معتدل و خشک و جمعیت آن ۱۴۳,۹۰۳ نفر است (۱۳۸۵). مهم ترین آبادی های آن عبارت اند از دهاقان، منظریه، موسی آباد، کهرویه، اسفرجان، قمبوان، و همگین. راه اصفهان به شیراز و سمیرم و بروجن و مجموعه ای از راه های روستایی، شبکۀ راه های ارتباطی آن را تشکیل می دهند. شهرضا در تقسیمات کشوری ۱۳۱۶ش، از بخش های شهرستان اصفهان بود و در اسفند ۱۳۲۱ش، به شهرستان تبدیل شد و مرکزش از قُمشه به شهرضا تغییر نام یافت.

پیشنهاد کاربران

بپرس