شهرستان ملکان یکی ازشهرستان های جنوب غربی استان آذربایجان شرقی در آذربایجان ایران است، مرکز این شهرستان شهر ملکان با ۵۸٫۲۴۳ نفر جمعیت در سال ۱۳۹۵ خورشیدی است[ ۳] ملکان در جنوب شرق دریاچهٔ ارومیه و در محل اتصال استان های آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی قرار گرفته است. ملکان در ۱۵۰ کیلومتری جنوب تبریز واقع شده است. [ ۴]
شهرستان ملکان تا اردیبهشت ماه سال ۱۴۰۲ دارای دو بخش مرکزی و لیلان و سه شهر ( لیلان، مبارک شهر و ملکان ) و پنج دهستان و ۸۴ روستا بود که در ۱۲ اردیبهشت همان سال بخش لیلان از ملکان جدا شد و به شهرستان لیلان ارتقا یافت و بخش آق منار با مرکزیت روستای آق منار شهرستان ملکان از ترکیب دو دهستان دهستان گاودول شرقی و دهستان گاودول جنوبی تشکیل گردید. بخش مرکزی شهرستان ملکان شامل دهستان گاودول مرکزی و دهستان گاودول غربی می باشد.
این شهرستان در تاریخ ۱۳۷۴/۳/۲۸ از بخش ملکان به شهرستان ملکان ارتقاء یافت،
مردم ملکان آذربایجانی بوده و به زبان ترکی آذربایجانی تکلم می کنند.
مَلِکانْ در جنوب شرق دریاچهٔ ارومیه و در محل اتصال استان های آذربایجان شرقی و آذربایجان غربی قرار گرفته است. این شهر با وسعت ۱۰۰۷ کیلومتر مربع ( ۲٫۲ درصد مساحت استان ) بوده و فاصله آن با مرکز استان تبریز ۱۴۴ کیلومتر می باشد فاصله این شهر با برخی شهرها زنجان ۲۷۱ کیلومتر، خرم آباد ۶۰۲ کیلومتر، رشت ۴۶۴ کیلومتر، اردبیل ۳۲۶ کیلومتر، همدان ۴۰۳ کیلومتر، ساری ۸۷۰ کیلومتر، ارومیه۱۶۷ کیلومتر، قزوین ۴۴۴ کیلومتر و تا تهران ۶۲۰ کیلومتر فاصله دارد. مردم ملکان آذربایجانی بوده و به زبان ترکی آذربایجانی صحبت می کنند.
ملکان بزرگترین شهر و پایتخت آتروپاتگان و محل نگهداری گنج در زمان ساسانیان بوده است و به عقیدهٔ اکثر تاریخ دانان و کارشناسان تاریخی، چون ملکانی ها در گذشته حاکم ( ملک ) زیادی داشته، از همین روی نام آن را «ملک شهر و در نهایت ملکان» نهاده اند.
نامهای قدیمی ملکان :پارتگان، جنزا، ملک نیا، ملک کندی و ملک شهر بوده است، به اعتقاد گروهی ساکنان محلی چون پیش تریکی ازاربابان این شهر «ملک نیا» نام داشته و نام این شهر از نام این ارباب گرفته شده است.
خاندان ملکی در این شهر ازبزرگترین اقوام، ملکان و ثروتمندان این شهر، آذربایجان و شمال غرب ایران هستند که در این شهر، تبریز، تهران و لندن ساکن هستند. تیره هایی از این قوم در زمان صفویه به دلیل عدم تبعیت از سیاست های حکومت مرکزی از تمام مناصب عزل و به دستور شخص شاه اسماعیل و بعدها شاه عباس به استانهای مرکزی، گیلان، لرستان، مازندران و قزوین کوچانده شدند، که بعد از سقوط سلسلهٔ صفوی و روی کار آمدن نادر شاه افشار از این خاندان پر نفوذ دل جویی رسمی به عمل آمد و تمامی مناصبات رسمی شان عودت داده شد. [ ۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفشهرستان ملکان تا اردیبهشت ماه سال ۱۴۰۲ دارای دو بخش مرکزی و لیلان و سه شهر ( لیلان، مبارک شهر و ملکان ) و پنج دهستان و ۸۴ روستا بود که در ۱۲ اردیبهشت همان سال بخش لیلان از ملکان جدا شد و به شهرستان لیلان ارتقا یافت و بخش آق منار با مرکزیت روستای آق منار شهرستان ملکان از ترکیب دو دهستان دهستان گاودول شرقی و دهستان گاودول جنوبی تشکیل گردید. بخش مرکزی شهرستان ملکان شامل دهستان گاودول مرکزی و دهستان گاودول غربی می باشد.
این شهرستان در تاریخ ۱۳۷۴/۳/۲۸ از بخش ملکان به شهرستان ملکان ارتقاء یافت،
مردم ملکان آذربایجانی بوده و به زبان ترکی آذربایجانی تکلم می کنند.
مَلِکانْ در جنوب شرق دریاچهٔ ارومیه و در محل اتصال استان های آذربایجان شرقی و آذربایجان غربی قرار گرفته است. این شهر با وسعت ۱۰۰۷ کیلومتر مربع ( ۲٫۲ درصد مساحت استان ) بوده و فاصله آن با مرکز استان تبریز ۱۴۴ کیلومتر می باشد فاصله این شهر با برخی شهرها زنجان ۲۷۱ کیلومتر، خرم آباد ۶۰۲ کیلومتر، رشت ۴۶۴ کیلومتر، اردبیل ۳۲۶ کیلومتر، همدان ۴۰۳ کیلومتر، ساری ۸۷۰ کیلومتر، ارومیه۱۶۷ کیلومتر، قزوین ۴۴۴ کیلومتر و تا تهران ۶۲۰ کیلومتر فاصله دارد. مردم ملکان آذربایجانی بوده و به زبان ترکی آذربایجانی صحبت می کنند.
ملکان بزرگترین شهر و پایتخت آتروپاتگان و محل نگهداری گنج در زمان ساسانیان بوده است و به عقیدهٔ اکثر تاریخ دانان و کارشناسان تاریخی، چون ملکانی ها در گذشته حاکم ( ملک ) زیادی داشته، از همین روی نام آن را «ملک شهر و در نهایت ملکان» نهاده اند.
نامهای قدیمی ملکان :پارتگان، جنزا، ملک نیا، ملک کندی و ملک شهر بوده است، به اعتقاد گروهی ساکنان محلی چون پیش تریکی ازاربابان این شهر «ملک نیا» نام داشته و نام این شهر از نام این ارباب گرفته شده است.
خاندان ملکی در این شهر ازبزرگترین اقوام، ملکان و ثروتمندان این شهر، آذربایجان و شمال غرب ایران هستند که در این شهر، تبریز، تهران و لندن ساکن هستند. تیره هایی از این قوم در زمان صفویه به دلیل عدم تبعیت از سیاست های حکومت مرکزی از تمام مناصب عزل و به دستور شخص شاه اسماعیل و بعدها شاه عباس به استانهای مرکزی، گیلان، لرستان، مازندران و قزوین کوچانده شدند، که بعد از سقوط سلسلهٔ صفوی و روی کار آمدن نادر شاه افشار از این خاندان پر نفوذ دل جویی رسمی به عمل آمد و تمامی مناصبات رسمی شان عودت داده شد. [ ۵]
wiki: شهرستان ملکان