شهرداری شیراز

شهرداری شیراز سازمان عمومی غیردولتی است که مسئولیت اداره امور غیر از حکمرانی شهر شیراز را برعهده دارد. بالاترین مقام اجرایی این سازمان شهردار است که توسط شورای شهر شیراز انتخاب و با حکم وزیر کشور منصوب می گردد. شهر شیراز به ۱۱ منطقه تقسیم و برای هر منطقه یک شهردار منطقه، منتصب شده است.
• سازمان مدیریت حمل و نقل مسافر شهرداری شیراز
• سازمان مدیریت حمل و نقل بار شهرداری شیراز
• سازمان حمل و نقل ریلی شهرداری شیراز
• سازمان آتش نشانی و خدمات ایمنی
• سازمان آرامستان ها
• سازمان ساماندهی مشاغل شهری و فراورده های کشاورزی
• سازمان مدیریت پسماند شهرداری شیراز
• سازمان عمران و بازآفرینی فضای های شهری
• سازمان سیما، منظر و فضای سبز شهری
• سازمان فرهنگی، اجتماعی و ورزشی شهرداری شیراز
• سازمان فناوری اطلاعات و ارتباطات شهرداری شیراز
• سازمان سرمایه گذاری و مشارکت های مردمی شهرداری شیراز
شهرداری شیراز: در سال ۱۲۹۰ در زمان استانداری مهدی قلی هدایت ( ملقب به فخرالسلطنه ) و به حکم وی اولین شهردار شیراز انتخاب و حبیب الله خان حاج قوام دیوان به سمت رئیس بلدیه که در آن زمان شهرداری بلدیه نامیده می شد، منصوب گردید و در همین زمان بلدیه شیراز توسط حاج قوام تأسیس گردید. [ ۳]
شهرداری شیراز به ۱۱ منطقه شهرداری تقسیم شده است:
شهر شیراز تا اکنون دارای 3 طرح جامع و 3 طرح تفصیلی می باشد. درواقع پس از تصویب و ابلاغ هر طرح جامع، طرح تفصیلی متناسب با آن تهیه و ابلاغ گردیده است.
• طرح جامع سال 51 طرح تفصیلی 53
• طرح جامع سال 68 طرح تفصیلی 73
• طرح جامع سال 88 طرح تفصیلی 93
تهیه طرح جامع شیراز پس از تصویب اولین طرح جامع در بندرلنگه ( 1344 ) و تصویب طرح 27 شهر دیگر در سال 1345 ، در سال 1348 مطالعات و در سال 1351 ضوابط و نقشه ­های آن مورد تصویب قرار گرفت. بنابراین فرصت کافی برای ارزیابی طرح­های جامع این شهرها و اتخاذ تصمیمات منطقی­ تر و آگاهانه ­تر فراهم بوده است. ارجاع تهیه طرح جامع شیراز به دانشکده هنرهای زیبا و موسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی دانشگاه تهران، چند ماه زودتر از طرح جامع شهر مشهد، یعنی در 1345/11/23 انجام گرفت. مرحله اول این طرح با عنوان «شناسایی، تجزیه، تحلیل و بررسی وضع موجود» در تاریخ 1348/6/23و مرحله دوم آن تحت عنوان «پیش­بینی­ های آینده، نحوه مصرف زمین و چگونگی گسترش شهر در 25 سال آینده و تعیین ضوابط مناسب و علمی» در 1351/4/25 به تصویب شورایعالی شهرسازی و معماری ایران رسید. و مرحله سوم آن نیز با ابلاغ به شهرداری شیراز و «اجرای» آن محقق گردید.