شهربن باذان

لغت نامه دهخدا

شهربن باذان. [ ش َ رِ ن ِ ] ( اِخ ) نام حاکم صنعا در زمان رسول اکرم ، در مجمل التواریخ و القصص و حبیب السیر چنین آمده است : در زمان پیغمبر اسلام به سال 11 هجرت مردی دروغ زن در یمن بنام اسودبن کعب ملقب به ذی الحمار بدعوی پیامبری برخاست. وی تمام یمن را تصرف کرد و چون بجانب صنعا روی آورد شهربن باذان حاکم آن ولایت برای مقابله با ذی الحمار پیش آمد و شهربن باذان بقتل رسید. رجوع به اسودبن کعب عنسی و مجمل التواریخ و القصص ص 255، 256 و257 و حبیب السیر چ تهران جزو 4 از ج 1 ص 155 شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس